Nέοι Έλληνες σχεδιαστές έρχονται στο προσκήνιο του καινούργιου τεύχους του περιοδικού Jewel Time, ως ένδειξη της ελπιδοφόρας συνέχισης της τέχνης της αργυροχρυσοχοΐας.

Αυτοδημιούργητοι ή διάδοχοι οικογενειακών επιχειρήσεων, τα νέα παιδιά του κλάδου φωτίζουν και εξελίσσουν την τέχνη που τόσο αγαπούν και αποτελούν έμπνευση για όσους νιώθουν πως έχουν ανάγκη από νέα ερεθίσματα και καινοτόμες ιδέες.

Η Κατερίνα Κλωναρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη.
Το 1997 αποφοίτησε από το Πρότυπο Ενιαίο Πολυκλαδικό Λύκειο Θεσσαλονίκης με ειδικότητα στο σχέδιο, του τομέα Εφαρμοσμένων τεχνών.
Το 2000 ολοκλήρωσε με επιτυχία τις σπουδές της στο Πολιτιστικό Ι.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης με ειδικότητα στην αργυροχρυσοχοΐα. Έκτοτε, η μελέτη, η εφαρμογή τεχνικών και ο σχεδιασμός κοσμημάτων αποτέλεσαν πρωταρχικό της σκοπό.

Από το 2013 διατηρεί η ίδια το εργαστήριο του πατέρα της με την επωνυμία Katerina.K δίνοντας νέα πνοή στην ήδη επιτυχημένη επιχείρηση.
Άνθρωπος με βαθιές καλλιτεχνικές ανησυχίες, ανέπτυξε πάθος όχι μόνο για τη δημιουργία κοσμημάτων, αλλά και για την τέχνη της φωτογραφίας, με την οποία ασχολείται από το 1998.

Οι εικόνες που έχει συλλέξει κατά το πέρασμα του χρόνου αποτελούν πηγή έμπνευσης για τα μοναδικά κοσμήματα που δημιουργεί με ασήμι και ακατέργαστους ημιπολύτιμους λίθους.
Γνωρίστε τη συλλογή της, γνωρίστε την αγάπη της για τη δημιουργία του χειροποίητου καλλιτεχνικού κοσμήματος, που καθιστά το καθένα από αυτά μοναδικό έργο τέχνης.

www.katerinak.gr 

Ο Κωνσταντόπουλος Κωνσταντίνος, είναι σχεδιαστής και δημιουργός του CURIO jewellery studio.

«Πάντα μου ασκούσαν γοητεία τα αντικείμενα που η αισθητική και ο σχεδιασμός τους τα κάνει να ακροβατούν ανάμεσα στο χρηστικό και διακοσμητικό τους ρόλο.

Στο CURIO jewellery studio σχεδιάζω με βάση την αρχή αυτή, προσπαθώντας να ισορροπήσω το κόσμημα με το γλυπτικό αντικείμενο, δίνοντας μεγάλη προσοχή στη σχεδιαστική λεπτομέρεια και τη μοναδικότητα, ευελπιστώντας τα κοσμήματα μου να αντανακλούν ένα μέρος της προσωπικότητας του κατόχου τους και να δημιουργούν μια εμπειρία για όσους ψάχνουν κάτι πέρα από ένα απλό αξεσουάρ.»

www.curio.gr 

Η Άρτεμις Παντελίδου γεννήθηκε στην Αθήνα.

Σπούδασε στην Αρχιτεκτονική Σχολή του Πολυτεχνείου Κρήτης και κατά το τελευταίο έτος παρακολούθησε μαθήματα χρυσοχοΐας στο εκπαιδευτικό ίδρυμα Galileo, όπου εμβάθυνε στο σχέδιο κοσμήματος και τον τρισδιάστατο σχεδιασμό.

Ξεκίνησε την εργασία της σε εργαστήριο χρυσοχοΐας, στη συνέχεια στην εταιρεία υψηλού κοσμήματος ‘Etho Maria’, παίρνοντας μέρος στην έκθεση ‘Baselworld 2018’ και τέλος ως σχεδιάστρια 3d μοντέλων, όταν αποφάσισε να ιδρύσει τη μάρκα της ‘Golden Olive Studio’ το 2020.

Η σύζευξη των τεχνών ήταν πάντα το πάθος της, γι’ αυτό προσπάθησε να συνδυάσει όλη τη γνώση της αρχιτεκτονικής και της χρυσοχοΐας, προκειμένου να δημιουργήσει μία μάρκα κοσμημάτων με τη δική της αισθητική.

www.goldenolivestudio.com 

Tα κοσμήματα Loop.a σχεδιάζονται και κατασκευάζονται από την Αρχοντία Βασίλα στο εργαστήριο της στην Θεσσαλονίκη.

Το 2011 γράφτηκε στα πρώτα σεμινάρια αργυροχρυσοχοΐας και γοητεύτηκε από το υλικό και την αίσθηση να δημιουργείς κάτι με τα χέρια σου εκ τού μηδενός.

Έτσι να σεμινάρια έγιναν σχολή και η σχολή επάγγελμα και κάπου εκεί δημιουργήθηκε η Loop.a, ένα Μπραντ που δημιουργεί μοναδικά κοσμήματα από ασήμι, χρυσό και πολύτιμες πέτρες.

Το κάθε κόσμημα είναι σχεδιασμένο και κατασκευασμένο με προσοχή στη λεπτομέρεια, έτσι ώστε να είναι άνετο και ιδιαίτερο, και κρύβει από πίσω τη δικιά του μοναδική ιστορία, όπως οι άνθρωποι που επιλέγουν να τα φορέσουν.

www.loopajewelry.com 

Ivaya Illusion Jewelry είναι ένα νέο ελληνικό Brand που δημιουργεί κοσμήματα και αξεσουάρ χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένο ανοξείδωτο ατσάλι.

Η εταιρεία βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη και οι δημιουργίες της είναι στην αγορά από το 2017.

Τα προϊόντα Ivaya Illusion Jewelry σχεδιάζονται με μια μοναδική τεχνική που αντανακλά το φως με συναρπαστικούς τρόπους, δημιουργώντας ένα λαμπερό οπτικό αποτέλεσμα. Τα σχέδια είναι εμπνευσμένα από γεωμετρικά σχήματα και δομές, τη συμμετρία και το μίνιμαλ ύφος.

Ο τρισδιάστατος σχεδιασμός και οι αντανακλάσεις δίνουν ζωή και λάμψη σε αυτά τα κοσμήματα.

www.ivaya.gr

Μία από τις καινοτομίες του σήμερα για τις οποίες αξίζει να γίνει λόγος είναι τα smartwatches.

Και αν αποδεχθούμε τη φράση «smart is the new sexy», μάλλον ξέρετε πώς θα έπρεπε να λέγονται..

Όπως και να΄ χει, αυτές οι νεοσύστατες συσκευές που γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς με την πληθώρα λειτουργιών τους έρχονται στο επίκεντρο του νέου μας τεύχους. Παρουσιάζοντας σας μία ευρεία γκάμα εταιρειών smartwatches μπορείτε να περιπλανηθείτε, να συγκρίνετε και να εμβαθύνετε καλύτερα σε αυτόν τον νέο κόσμο της τεχνολογίας, ο οποίος υπόσχεται να φέρει ακόμη περισσότερες ανέσεις στη ζωή μας.
Έτσι, δε θα πούμε τίποτα παραπάνω από: «This magazine is yours to explore!»

LOTUS Smartime

Τα smart ρολόγια LOTUS προσφέρουν αποκλειστικά σχέδια επόμενης γενιάς , για μια σύγχρονη, αστική και μοντέρνα πελατεία.
Σε έναν ολοένα και πιο απαιτητικό κόσμο μπορείτε να έχετε τα πάντα στα χέρια σας με το Lotus SmarTime . Η Lotus ανοίγει τον δρόμο με τα SMARTWATCH.
Lotus Smartime είναι η νέα γενιά των έξυπνων ρολογιών που ταιριάζει στον καθημερινό και σπορ τρόπο ζωής σας.

Η Lotus Smartime Συλλογή περιλαμβάνει λειτουργίες που ξεπερνούν το παραδοσιακό ρολόι, βοηθώντας εσάς να διαχειριστείτε τον χρόνο σας, γεγονός που το καθιστά απαραίτητο αξεσουάρ για την καθημερινή σας ζωή.
Ετοιμαστείτε να ανακαλύψετε τα νέα μοντέλα της συλλογής lotus smartime !

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ :
Υψόμετρο Βαρόμετρο Πυξίδα
Ειδοποιήσεις
Έλεγχος μουσικής
Ξυπνητήρι
Έλεγχος Κάμερας
Υπενθύμιση νερού
Αθλητική λειτουργία
Καθιστική υπενθύμιση
Ενεργοποίηση κίνησης
Θερμοκρασία περιβάλλοντος
Βηματόμετρο
Παλμοί
Καρδίας
Χρονόμετρο
Παρακολούθηση ύπνου
Πίεση
Αίματος
Εύρεση Κινητού
GPS
Lady Assistant
Τηλεφωνική ατζέντα / μητρώο εισερχόμενων κλήσεων
Προσαρμοσμένη όψη ρολογιού

Breeze Smart Watch

Σε τρεις διαφορετικούς χρωματισμούς

“Uki” series - unisex
Smart Watch με κάσα από αλουμίνιο

* Συμβατό με IOS8.0 version ή μεταγενέστερη, Android 4.4 system ή μεταγενέστερο
* Διάσταση κάσας 44x37x12mm
* Επεξεργαστής GR5515
* Λουρί από σιλικόνη με διαφορετικό χρωματισμό στην εσωτερική πλευρά του
* Οθόνη 1.55’’ TFTLCD
* Bluetooth BLE 4.0
* Μνήμη 1ΜΒ Flash + 256KB Ram – Expansion 64MB Flash
* Χαρακτηριστικά: Παρακολούθηση καρδιακών παλμών, Βηματισμού, Απόστασης, Θερμίδων, Ύπνου, Χρονόμετρο, Μέτρηση Ώρας, Αναγνώριση Κλήσης, Υπενθύμιση Μηνυμάτων, Ξυπνητήρι, Υπενθύμιση καθιστικής κατάστασης, Ασύρματη λειτουργία κάμερας απόαπόσταση, Αναστροφή Οθόνης, Χρόνος λειτουργίας 15 ημερών μετά από πλήρη φόρτιση, όταν λειτουργεί σαν απλό ρολόι
* Προστασία από το νερό.

SECTOR Smart

Τα smartwatches αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας και η SECTOR no limits δεν θα μπορούσε να λείπει από την αγορά. Η μεγάλη ποικιλία των μοντέλων σε σχέδια και χρώματα, οι ασυναγώνιστες τιμές και η υψηλή ποιότητα της SECTOR με δύο χρόνια εγγύηση, καθιστά τη σειρά των Smart ρολογιών της, πρώτη επιλογή στους πελάτες των smartwatch.

Διαλέξτε το δικό σας έξυπνο ρολόι που θα σας συντροφεύει χωρίς όρια σε όλες σας τις δραστηριότητες!

ΟΟΖΟΟ smartwatch

Ήρθε η νέα feminine συλλογή OOZOO Smartwatches Q4 που περιλαμβάνει 12 νέα μοντέλα full color και full touch screen συμβατά με Android και IOS. Τα ΟΟΖΟΟ Smartwatches συνδέονται με το smartphone σας μέσω Bluetooth και μέσω της σχετικής εφαρμογής.

Τα νέα ΟΟΖΟΟ Smartwatches διαθέτουν λεπτό chic σχεδιασμό, αλλά και όλες τις λειτουργίες που σε βοηθούν να είσαι fit και να βελτιώσεις την υγεία σου όπως:
Μετρητής θερμίδων, Μέτρηση Καρδιακών Παλμών, Αρτηριακής Πίεσης, Ασκήσεις αναπνοής, Λειτουργία Sports (περπάτημα, τρέξιμο, ποδηλασία κ.α.), Καταγραφή Ύπνου, Καιρός, Μηνύματα (SMS, Viber, WhatsApp κ.a.), Έλεγχος Μουσικής, Λήψη Φωτογραφίας, Χρονόμετρο. To ρολόι φορτίζει με τον συμπεριλαμβανόμενο φορτιστή USB, ενώ η ώρα και η ημερομηνία ρυθμίζονται αυτόματα μόλις γίνει η σύνδεση με το κινητό.

Morellato SmartWatches

Συμβατό με ios e android
Συνδέοντας το ρολόι με το smartphone μπορείτε να ελέγχετε τις ειδοποιήσεις, να παρακολουθείτε αθλητικές δραστηριότητες και να χειρίζεστε ένα ευρύ φάσμα πρόσθετων λειτουργιών απλά και γρήγορά

Μέγεθος κάσας 34,5X40 mm
Κίνηση SMART
Αλουμίνιο / Κρύσταλλο Σιλικόνη / Ανοξείδωτο ατσάλι

Κύριες Λειτουργίες

Ειδοποίηση κλήσης
Κινούμενο πρόσοψη ρολογιού
Multi Sport
Καιρός
Παρακολούθηση ύπνου
Γνωστοποίηση
Οξυγόνο αίματος
Εκπαίδευση αναπνοής
Θερμίδες
Αλλαγή προσόψεως ρολογιού
Βηματόμετρο
Καθιστική Υπενθύμιση
Παλμός Καρδιάς
Έλεγχος μουσικής
Ξυπνητήρι

Polar Smart Watch

Η Polar αποτελεί πρωτοπόρα εταιρεία της φορέσιμης αθλητικής τεχνολογίας από το 1977 και το όνομά της είναι σχεδόν ταυτόσημο με την παλμογραφία.
Τα προϊόντα Polar αποτελούν ένα συνδυασμό ανθεκτικού σχεδιασμού και κορυφαίων προπονητικών λειτουργιών ικανών να σας συνοδεύσουν ακόμα και στις πιο δύσκολες και επικές προπονήσεις.
Grit X Pro Eλαφριά και ιδιαίτερα ανθεκτική κατασκευή (military standards MIL-STD-810G) - Mεγάλη διάρκεια μπαταρίας 40 ωρών σε πλήρη λειτουργία με παλμούς και gps - και επιπλέον power save modes. - Ανάλυση ύπνου και αποκατάσταση νευρικού συστήματος - Hill Splitter ™ (καταγραφή κι ανάλυση αναβάσεων - καταβάσεων), - Σχεδιασμός - καθοδήγηση διαδρομής - Πρόγνωση καιρού (3rd party app). Aνθεκτικός φακός από ζαφείρι - εξελιγμένα στοιχεία πλοήγησης - συνεχώς ενεργές outdoor λειτουργίες όπως υψόμετρο, πυξίδα, συντεταγμένες, ώρες με λυκοφως - titan έκδοση 53γρ.

Suunto 9 Peak Pro

Το νέο αθλητικό ρολόι GPS, Suunto 9 Peak Pro, διαθέτει νέο menu, γρηγορότερο και πιο εύχρηστο, καθώς και τη μεγαλύτερη αυτονομία μπαταρίας στην κατηγορία του.
Όλα αυτά βρίσκονται στο ομορφοτερο και λεπτότερο ρολόι που κατασκεύασε η SUUNTO, δοκιμασμένο με βάση τα υψηλότερα πρότυπα αντοχής.

Βασικά χαρακτηριστικά του Suunto 9 Peak Pro:
• Το λεπτότερο αθλητικό ρολόι GPS της αγοράς: 10,6 mm (εξαιρουμένου του πάχους της κάσας) Μέγεθος οθόνης: 1,2”
• Δοκιμασμένο στα υψηλότερα στρατιωτικά πρότυπα αντοχής (*MIL-STD-810H).
• Βάρος: τα μοντέλα από τιτάνιο ζυγίζουν 55 g. Τα μοντέλα από ατσάλι ζυγίζουν 64 g.
• Παρακολούθηση καθημερινής δραστηριότητας: βήματα, καρδιακός παλμός, ύπνος, θερμίδες, άγχος και άλλα
• Εξαιρετικά γρήγορη φόρτιση: Πλήρης φόρτιση μπαταρίας μέσα σε μία ώρα ή 10 ώρες προπόνησης με 10 λεπτά φόρτιση
• Αισθητήρας βαρόμετρου
• Ασύρματες (over-the-air) ενημερώσεις λογισμικού
• Κατασκευασμένο από κρύσταλλο ζαφειριού, ανοξείδωτο ατσάλι και, δύο από τα μοντέλα, με τιτάνιο τύπου 5
• Αδιάβροχο σε έως και 100 m βάθος
• Νέα αθλητική λειτουργία για κολύμβηση με αναπνευστήρα, που καταγράφει τα δεδομένα δραστηριότητας σε έως και 10 m·βάθος.
• Επιλογή ανάμεσα σε 97 λειτουργίες άθλησης και δυνατότητα δημιουργίας εξατομικευμένων λειτουργιών

David Lian Smart Watch

Η ‘Urban Style’ είναι μια δημιουργική έμπνευση, η οποία συνδυάζει τη δυναμικότητα των προσωπικοτήτων της αρχιτεκτονικής των πιο διάσημων Μητροπόλεων.

Με αυτό τον τρόπο ο David Lian ερμηνεύει και λανσάρει την πρώτη του συλλογή με smart watches και must have αξεσουάρ, στις πιο σύγχρονες τεχνολογίες, τα οποία προσφέρουν πλείστες δυνατότητες και προσαρμόζονται ανάλογα με τη προσωπικότητα του κατόχου τους. Άμεσες ειδοποιήσεις, σπορ και διασκέδαση, βρίσκουν τη θέση τους σε ένα μοναδικό κομμάτι, έτοιμο να σε ακολουθήσει σε κάθε στιγμή της ημέρας σου.

Διεθνής εξειδίκευση, design, ποιότητα και έρευνα είναι τα σύμβολα της ‘Urban Style’ για τους σύγχρονους άντρες και γυναίκες.

Μέσα από αυτή τη φιλοσοφία γεννιούνται: New York, Dubai, Milano, Parigi, Londra. Τα 5 αυτά μοντέλα smart watch, λανσάρονται σε 4 μοντέρνους χρωματισμούς το καθένα.

Κύριες Λειτουργίες
Παρακολούθηση δραστηριότητας
Δυναμικός καρδιακός ρυθμός
Πίεση αίματος
Ξυπνητήρι
Φωνητικός Βοηθός
Μήνυμα
IP68 Αδιάβροχο
Κλήση Bluetooth
Χρονόμετρο
Stop Watch
Έλεγχος μουσικής
Απομακρυσμένη λήψη
Εύρεση τηλεφώνου
Καιρός
Οξυγόνο αίματος
Παρακολούθηση ύπνου
Ειδοποίηση κλήσης
Συναγερμός για καθιστική ζωή
Εκπαίδευση αναπνοής
Βηματόμετρο

Το μόνο διεθνές περιοδικό που έδωσε το «παρών» στη μεγάλη ρωσική έκθεση NEW RUSSIAN STYLE 2013

Το δυναμικό «παρών» έδωσε το περιοδικό Jewelry & Time στη διεθνή ρωσική έκθεση κοσμήματος NEW RUSSIAN STYLE 2013 που διοργανώθηκε από τις 29 Μαΐου ως τις 2 Ιουνίου στο εκθεσιακό κέντρο της Μόσχας, Αll-Russian Exhibition Centre. ToJ&T ήταν το μόνο διεθνές περιοδικό που συμμετείχε με δικό του περίπτερο παρουσιάζοντας την τελευταία έκδοσή του στη ρωσική γλώσσα, μοιράζοντας χιλιάδες αντίτυπα και αφήνοντας τις καλύτερες εντυπώσεις στο απαιτητικό ρωσικό κοινό.

Η 12^η ρωσική έκθεση κοσμήματος “NEWRUSSIANSTYLE”ανέδειξε όλο το μεγαλείο και την πολυτέλεια της ρωσικής αγοράς κοσμήματος. Χιλιάδες εμπορικοί επισκέπτες αλλά και απλοί καταναλωτές –μιας και η είσοδος για το κοινό ήταν ελεύθερη!- κατάκλυσαν τους εκθεσιακούς χώρους του εκθεσιακού κέντρου της Μόσχας.

Τα χιλιάδες πολύτιμα εκθέματα της “NEWRUSSIANSTYLE”παρουσιάστηκαν από 560 και πλέον εκθέτες που κυρίως ήταν παραγωγικές επιχειρήσεις από τις διάφορες περιοχές της ρωσικής επικράτειας και τη πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Οι συμμετοχές αυτές σκιαγραφούν το μελλοντικό μοντέλο της ρωσικής αγοράς κοσμήματος και αναδεικνύουν τις τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξής της παρά το γεγονός ότι η διεθνής οικονομική συγκυρία κινείται σε υφεσιακούς ρυθμούς.

Η “NEWRUSSIANSTYLE”είναι η μόνη μεγάλης κλίμακας εκθεσιακή πλατφόρμα στη Ρωσία για την προώθηση και παρουσίαση των διεθνών brand κοσμημάτων και των άλλων προϊόντων που προορίζονται για εξαγωγή. Η στήριξη της ρωσικής εμπορικής λέσχης κοσμημάτων εγγυάται την προσοχή των χονδρεμπόρων.

Το προφίλ της έκθεσης

Στην φετινή έκθεση έδωσαν το παρών εταιρείες παραγωγής κοσμημάτων, ωρολογοποιίες, επιχειρήσεις επεξεργασίας και εμπορίας διαμαντιών, πολύτιμων λίθων και μαργαριταριών, εταιρείες προϊόντων συσκευασίας και ειδών δώρων, εξοπλισμού και μηχανημάτων κ.α.  

Η συνολική επιφάνεια της έκθεσης ανέρχεται σε 28.560 τετραγωνικά μέτρα, ενώ οι επισκέπτες ξεπέρασαν τις 7.000 άτομα. Η έκθεση χαρακτηρίζεται από μία διαρκή ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, καθώς από τους 539 εκθέτες και τα 24.300 τ.μ. του 2011, φτάσαμε στους 559 εκθέτες και τα 28.559 τ.μ. το 2012. Ανοδική πορεία ακολουθούν και οι εμπορικοί επισκέπτες, με 5.896 το 2011 και 6.603 το 2012.

Στην έκθεση μπορούσε κανείς να δει από «βαριά» κοσμήματα υψηλής πολυτέλειας, από χρυσό, διακοσμημένο με διαμάντια, ρουμπίνια, σμαράγδια, και ζαφείρια, για καταναλωτές υψηλών εισοδημάτων, μέχρι και πιο προσιτά κοσμήματα, κατασκευασμένα από ασήμι και άλλα πιο οικονομικά υλικά, για τους καταναλωτές περιορισμένων εισοδημάτων.

Οι εκτιμήσεις των ρώσων διοργανωτών είναι ότι η εν λόγω έκθεση σημείωσε απόλυτη επιτυχία από πλευράς συμμετοχής, συνεργασιών και επιχειρηματικών επαφών, καθώς η πλειοψηφία των συμμετεχόντων έμεινε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι η “NEWRUSSIANSTYLE”δεν ήταν από τις μεγαλύτερες ρωσικές εκθέσεις κοσμήματος, καθώς η σημαντικότερη διοργάνωση στη ρωσική επικράτεια είναι η Junexη οποία θα πραγματοποιηθεί από τις 14 ως τις 18 Σεπτεμβρίου 2013μ, στο εκθεσιακό κέντρο της Μόσχας All-RussianExhibitionCentre. Σύμφωνα με τους διοργανωτές, η έκθεση αυτή συγκεντρώσει το 97% της εγχώριας παραγωγής κοσμήματος της Ρωσίας ενώ η έκταση η οποία θα διατεθεί για τις ανάγκες των εκθετών και των επισκεπτών, αναμένεται να ανέλθει σε 37.800 τετραγωνικά μέτρα.

Συνέχεια στην JUNWEXMoscowτον Σεπτέμβριο

Η JunwexMoscowπου πραγματοποιείται κάθε χρόνο, παρουσιάζει μια σταθερή τάση ανάπτυξης τα τελευταία χρόνια. Το 2011 συμμετείχαν 709 εκθέτες, που παρουσίασαν τα προϊόντα τους σε μια εκθεσιακή επιφάνεια 37638 τετραγωνικών μέτρων, και προσέλκυσε 17825 επισκέπτες. Ενώ στη διοργάνωση του 2012, συμμετείχαν 715 εκθέτες και 17.961 επισκέπτες, ενώ η έκθεση έλαβε χώρα σε μια συνολική επιφάνεια 37.710 τετραγωνικών μέτρων.

HJunwexεγκαινιάστηκε το 2005 σε μια προσπάθεια των Ρώσων κοσμηματοποιών να καθιερώσουν μια αναγνωρίσιμη πλατφόρμα προβολής διεθνούς επιπέδου των προϊόντων τους, αλλά και να προωθήσουν την εξωστρέφεια και τη συνεργασία τους με τις αγορές του εξωτερικού.

Στην πορεία κατάφερε να καθιερωθεί ως η μεγαλύτερη έκθεση κοσμήματος και ρολογιού στη Ρωσία προσελκύοντας τα μεγαλύτερα brand της διεθνούς αγοράς.

Η έκθεση κατάφερε μάλιστα σχεδόν να πενταπλασιάσει την εκθεσιακή επιφάνειά της μέσα σε 7 χρόνια. Το 2005 κάλυψε 8000 τετραγωνικά μέτρα, ενώ το 2012 έφτασε τα 37.710 τ.μ.

Όσον αφορά τους εκθέτες, η πρώτη διοργάνωση του 2005 ξεκίνησε με 250 εκθέτες, και κατάφερε ως το 2012 σχεδόν να τους τριπλασιάσει φτάνοντας τους 715 εκθέτες.

Οι επισκέπτες που παρακολούθησαν την 1^η Junwex το 2005 ήταν μόλις 11.086 και το 2012 τετραπλασιάστηκαν φτάνοντας τους 39.347. Ειδικότερα οι εμπορικοί επισκέπτες σχεδόν τριπλασιάστηκαν από την πρώτη διοργάνωση που ήταν 6.578 και έφτασαν πέρσι τους 17.961.

Οι χώρες που πλαισιώνουν την Junwexείναι Ιταλία, Γερμανία, Ισραήλ, Τουρκία, Βραζιλία, Ισπανία, Ινδία, Χονγκ Κονγκ, Κίνα, Αραβικά Εμιράτα, Ελλάδα και Πορτογαλία.

Η ρωσική φιλοξενία

Η ελληνική αντιπροσωπεία στην έκθεση της Μόσχας τον περασμένο Μάιο εκτός από μια υπέροχη εκθεσιακή διοργάνωση, είχε την ευκαιρία να απολαύσει και την εξίσου εντυπωσιακή ρωσική φιλοξενία, που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από την ελληνική.

Τόσο οι επισκέπτες που προσέρχονταν στο περίπτερο του JewelTime όσο και οι διοργανωτές, εξέφραζαν με κάθε τρόπο και ευκαιρία την αγάπη τους για την Ελλάδα, αλλά και την θερμή συμπαράσταση και αλληλεγγύη τους για τις δύσκολες στιγμές που περνάει η χώρα μας και ο ελληνικός λαός, λόγω της οικονομικής κρίσης.

Οι περισσότερες επιχειρήσεις στην εμπορία και την λιανική αγορά κοσμήματος που ήρθαν σε επαφή με το J&T διατύπωσαν ευθέως την άποψή τους ότι θα ήθελαν να συνεργαστούν με ελληνικές επιχειρήσεις κοσμήματος. Μάλιστα, χαρακτηριστικά ένας Ρώσος επισκέπτης ρώτησε την αντιπροσωπεία του περιοδικού μας «γιατί δεν έρχονται ελληνικές εταιρείες να παρουσιάσουν τα πολύτιμα και όμορφα προϊόντα τους» και ότι μια τέτοια ενέργεια θα τύγχανε της θερμής υποδοχής από τη ρωσική αγορά.

Τεύχος 3

Το μεσαιωνικό σμαράγδι των Δωδεκανήσων

Πλώρη για να κατακτήσουν τη δεύτερη θέση στις αφίξεις ξένων τουριστών στη πανέμορφη Ρόδο έβαλαν φέτος οι Ρώσοι τουρίστες. Η δυναμική της ρωσικής αγοράς εκτιμάται ότι φέτος δίνει τονωτική ένεση στον τουρισμό του μεγαλύτερου νησιού των Δωδεκανήσων, καθώς φαίνεται ότι καλύπτει σε σημαντικό βαθμό τις απώλειες άλλων χωρών συμβάλλοντας στο θετικό πρόσημο που παρουσιάζει το πρώτο εξάμηνο η τουριστική κίνηση του νησιού.

Οι Ρώσοι δειλά- δειλά ξεκίνησαν τα τελευταία χρόνια να επιλέγουν τη Ρόδο για τις διακοπές τους και όπως αποδεικνύεται στην πορεία πλέον τη θεωρούν έναν από τους πιο δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς τους. Για του λόγου το αληθές, το πρώτο εξάμηνο του 2013 στο νησί αφίχθησαν συνολικά 96.590 Ρώσοι τουρίστες έναντι 55.936 το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2012 και 43.673 το 2011. Φέτος δηλαδή μέχρι και το τέλος Ιουλίου οι αφίξεις Ρώσων τουριστών αυξήθηκαν κατά 72,68% σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2012 και 121,17% με το 2011.

Πάντως, όπως εκτιμάται από τους τουριστικούς παράγοντες του νησιού φέτος η Ρόδος θα «πλημμυρίσει» από Ρώσους τουρίστες καθώς αναμένεται να αφιχθούν συνολικά περισσότεροι από 220.000, σημειώνοντας δηλαδή αύξηση της τάξεως του 30% σε σχέση με πέρυσι. Την περσινή χρονιά ήρθαν στο νησί 166.230 τουρίστες από τη Ρωσία και 121.023 το 2011.

Αν οι Ρώσοι φέτος ξεπεράσουν τους 220.000 όπως εκτιμάται, τότε θα τερματίσουν δεύτεροι στις αφίξεις μετά τους Άγγλους και θα έχουν καταποντίσει στην τρίτη θέση τους Γερμανούς οι οποίοι όπως εκτιμάται δεν θα ξεπεράσουν τη φετινή χρονιά τους 210.000 τουρίστες στο νησί.

Να σημειωθεί, ότι φέτος οι οιωνοί από τη ρωσική αγορά για το νησί είναι θετικοί καθώς εκτιμάται, ότι φέτος θα είναι η η χρονιά τους.

Μάλιστα για φέτος οι touroperatorsαπό τη Ρωσία προγραμματίζουν περισσότερες πτήσεις προς τη Ρόδο και από τα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας αυτής και όχι μόνο από τη Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη.

Η Ρόδος αρέσει στους Ρώσους τουρίστες και αποτελεί τα τελευταία χρόνια έναν από τους δημοφιλείς προορισμούς της Ρωσίας. Την επιλέγουν για τον ήλιο τη θάλασσα της, τα αξιοθέατά της και τη γαστρονομία της, ενώ κατά την παραμονή τους στο νησί επιλέγουν τις μεγάλες πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες και αποτελούν την κινητήριο δύναμη της αγοράς της, τη δύσκολη αυτή περίοδο.

Για όσους ακόμα δεν έχουν αποφασίσει να γνωρίσουν από κοντά τα φυσικά κάλλη της Ρόδου, τους παρουσιάζουμε τις πιο όμορφες, τις διασημότερες και τις αθέατες πλευρές της.

Στο σταυροδρόμι δύο μεγάλων θαλάσσιων δρόμων

Το νησί της Ρόδου βρίσκεται στο σταυροδρόμι δυο μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου, ανάμεσα στο Αιγαίο πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής όπως είναι η Κύπρος και η Αίγυπτος. Ως σημείο συνάντησης τριών πολιτισμών, η Ρόδος έχει γνωρίσει πολλούς πολιτισμούς.

Μέσω της μακραίωνης της ιστορίας, όλοι οι διαφορετικοί λαοί που κατοίκησαν στη Ρόδο έχουν αφήσει το σημάδι τους σε όλες τις πλευρές του πολιτισμού του νησιού: στην τέχνη, τη γλώσσα, την αρχιτεκτονική. Η στρατηγική του θέση απέφερε στο νησί μεγάλο πλούτο και κατέστησε την πόλη της Ρόδου μια από τις εξέχουσες πόλεις της αρχαίας Ελλάδας.

Η Ρόδος είναι το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου. Η πρωτεύουσα του νησιού βρίσκεται στο βόρειο άκρο του και αποτελεί την πρωτεύουσα του νομού έχοντας στο κέντρο της την Μεσαιωνική Πόλη. Το 1988, η Μεσαιωνική Πόλη αναγνωρίστηκε ως Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η Μεσαιωνική Πόλη είναι μείγμα διαφορετικών αρχιτεκτονικών από διάφορες ιστορικές περιόδους με δεσπόζουσα την περίοδο της παραμονής στο νησί του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη καθώς και αυτής των Οθωμανών. Σήμερα, αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης πόλης όπου αναπτύσσονται εμπορικές, τουριστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες ενώ περιλαμβάνει και κατοικήσιμες περιοχές.

H μεσαιωνική πόλη

Ακούγοντας τις λέξεις Μεσαιωνική Πόλη ή Καστροπολιτεία, στο μυαλό μας έρχονται αυτομάτως εικόνες ερειπίων ενώ όταν βρεθούμε εκεί, αυτόπτες μάρτυρες, χρειάζεται να κλείσουμε τα μάτια προκειμένου να «μυρίσουμε» το παλιό άρωμα και να μπορέσουμε να δώσουμε «ζωή» στα φαντάσματα που παίζουν κρυφτό στις επάλξεις και στις πολεμίστρες. Όλα αυτά όμως συμβαίνουν αλλού, όχι στη Ρόδο, το Νησί των Ιπποτών…

Εδώ υπάρχει μια ολοζώντανη Μεσαιωνική Πόλη, που μέσα από τα τείχη της αναπνέουν, κατοικούν και εργάζονται περισσότεροι από 6.000 άνθρωποι, χωρίς να υπολογίσουμε τους χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο. Ένα μεσαιωνικό μνημείο, δυτικοευρωπαϊκού υστερογοτθικού ρυθμού –με πολλά στοιχεία της ιταλικής αναγεννησιακής τεχνοτροπίας να εμφανίζονται στα τέλη του 15ου αιώνα καθώς και στοιχεία ντόπιας αρχιτεκτονικής- από τα ελάχιστα που υπάρχουν πλέον στην Ευρώπη, αναπόσπαστο πλέον μέρος της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που προστατεύεται από την UNESCO.

Περπατώντας στα λιθόστρωτα δρομάκια της οι μόνοι που μπορούν να σε κρατήσουν ίσως στο παρόν είναι οι υπόλοιποι επισκέπτες που την περιδιαβαίνουν δίπλα σου ή μπροστά σου. Λίγο αν ονειροπολήσεις και ξεχαστείς σίγουρα θα σκεφτείς για ποιο λόγο δεν φορούν λαμπερές πανοπλίες και γιατί δεν ακούς τις οπλές των αλόγων, να βροντοχτυπούν.

Η Πόλη της Ρόδου ιδρύθηκε το 408 π.Χ. στην «Πανός άκρα», στη βόρεια μύτη του νησιού και ρυμοτομείται με το καλύτερο πολεοδομικό σύστημα όλων των εποχών, το Ιπποδάμειο. Η Παλιά Πόλη περιβάλλεται από πολύ καλοδιατηρημένα μεσαιωνικά αμυντικά τείχη του 14ου και 15ου αιώνα, μήκους περίπου πέντε χιλιομέτρων και πλάτους περίπου 12 μέτρων, με επάλξεις και πυργίσκους καθώς και τάφρο, πλάτους περίπου 30 μέτρων, με γέφυρες στις Πύλες. Διαθέτει 11 Πύλες από τις οποίες ξεχωρίζουν η Πύλη Ντ’ Αμπουάζ και η Θαλασσινή Πύλη ή Πύλη του Λιμανιού. Οι υπόλοιπες είναι: Πύλη Μουσείου, Πύλη Αρνάλδου, Πύλη Ταρσανά, Πύλη Ελευθερίας, Πύλη Αγίου Αθανασίου, Πύλη Ακάντιας, Πύλη Παναγίας ,Πύλη της Αγίας Αικατερίνης και Πύλη Αγίου Ιωάννη ή Κοσκινού. Η τελευταία ονομάζεται και Κόκκινη Πόρτα, καθώς, όπως λέει η παράδοση στην Πύλη αυτοί σφαγιάστηκαν πολλοί χριστιανοί κατά τη διάρκεια της Άλωσης της πόλης το 1522 από τους Τούρκους.

Η Παλιά Πόλη κτίστηκε από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη ή απλά Ιωαννίτες Ιππότες, που έφτασαν στη Ρόδο τον 13ο αιώνα, μετά την εκδίωξή τους από τους Αγίους Τόπους, όταν πια η Ιερουσαλήμ έπεσε στα χέρια του Σαλαντίν. Οι Ιωαννίτες αφού κατάφεραν να αποσπάσουν την έγκριση του Πάπα, κατέλαβαν τη Ρόδο, ενώ νωρίτερα είχαν κάνει ένα μικρό πέρασμα από την Κύπρο, όπου ο βασιλιάς τους είχε παραχωρήσει τη Λεμεσό. Οι Ιωαννίτες της Ρόδου ήταν οργανωμένοι σε επτά διαφορετικές «Γλώσσες» -Languesή Tongues-, αυτές της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Προβηγκίας, της Ωβέρνης, της Ιταλίας, Ισπανίας και της Αγγλίας ενώ το έμβλημα τους ήταν ο «σταυρός της Αμάλφης», ο οποίος αργότερα μετονομάστηκε σε «σταυρό της Μάλτας», όταν οι Ιωαννίτες κατέφυγαν σ’ αυτό το νησί της Μεσογείου, μετά την κατάκτηση της Ρόδου από τους Οθωμανούς, το 16ο αιώνα..

Το εντυπωσιακό Κάστρο των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη ή Ιπποτών της Ρόδου πλέον βρίσκεται στη ΒΔ πλευρά του κάστρου της Παλιάς Μεσαιωνικής Πόλης, το επονομαζόμενο, κατά τα χρόνια της Ιπποτοκρατίας (1309-1522), Κολλάκιο ή Chateu. Το Κολλάκιο περιελάμβανε τα Καταλύματα των Γλωσσών, δηλαδή τα καταλύματα των διαφορετικών εθνών ή εθνοτήτων, το νοσοκομείο, τις κατοικίες των ιπποτών, την εκκλησία του Αγίου Ιωάννη και το παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου. Χωριζόταν από το πολύ μεγαλύτερο νότιο τμήμα, τη Χώρα ή Μπούργκο με ένα εσωτερικό τείχος ενώ τα δύο μέρη ένωνε μία πύλη. Στη Χώρα διέμενε και εργαζόταν ο ντόπιος πληθυσμός, δηλ. οι Έλληνες, οι εβραίοι και οι Λατίνοι.

Η περιπλάνηση σας στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης θα σας φέρει μπροστά στην Οδό των Ιπποτών, που είναι χτισμένη πάνω σε δρόμο της αρχαίας πόλης. Πρόκειται για την κεντρική οδό της Παλιάς Πόλης, πλάτους 6 μέτρων, όπου θα συναντήσετε και τα περισσότερα μεσαιωνικά κτίρια. Εδώ βρίσκονται και τα καταλύματα των διαφόρων εθνοτήτων του τάγματος ή «Γλωσσών», με πιο εντυπωσιακό το Γαλλικό Κατάλυμα, την πρόσοψη του οποίου κοσμεί ο θυρεός του Μεγάλου Μάγιστρου.

Το 1522 μετά από αρκετές αποτυχημένες απόπειρες τελικά η Πόλη της Ρόδου πέφτει στα χέρια των Οθωμανών και ξεκινά η περίοδος της Τουρκοκρατίας (1522-1912). Το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου μετατρέπεται σε φυλακή, το Νοσοκομείο των Ιπποτών σε στρατώνα, ενώ την ίδια ώρα κτίζονται πολλά τζαμιά, με εντυπωσιακούς μιναρέδες αλλά και λουτρά. Οι Έλληνες δεν είχαν πλέον το δικαίωμα να κατοικούν εντός των τειχών. Όσοι διατηρούσαν καταστήματα και γενικά όσοι εργάζονταν μέσα σ’ αυτήν έπρεπε να την εγκαταλείψουν το ηλιοβασίλεμα.

Το 1912 ξεκινά μια νέα περίοδος για τη Ρόδο, όταν καταλαμβάνεται από τους Ιταλούς. Η περίοδος της Ιταλοκρατίας (1912-1948) είναι μια περίοδος ανάπτυξης αλλά και μεταμόρφωσης της πόλης. Οι Ιταλοί κατασκευάζονται καλαίσθητα κτίρια, αναδεικνύουν τους αρχαιολογικούς τόπους, διαμορφώνουν τους ελεύθερους χώρους, εντάσσουν νέες χρήσεις σε αναστηλωμένα μεσαιωνικά κτίσματα και κηρύσσουν περιμετρικά του τειχισμένου οικισμού, γύρω από τις οχυρώσεις και την τάφρο, μια μνημειακή ζώνη πρασίνου, συνολικής έκτασης 150 στρεμμάτων ενώ ξανακτίζουν το Παλάτι του Μεγάλου Μαγίστρου, που είχε καταστραφεί σε μια έκρηξη πυριτιδαποθήκης, που βρισκόταν στα υπόγεια γειτονικής εκκλησίας, το 1856. Το έργο της αναστύλωσης, που ξεκίνησε το 1937 και ολοκληρώθηκε το 1940, στηρίχτηκε στα αρχικά σχέδια των Ιπποτών και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν αρκετές αλλοιώσεις παρόλα αυτά δεν παύει να είναι ένα συγκλονιστικό μνημείο..

Άλλα σημαντικά αξιοθέατα της Παλιάς Πόλης η οποία εκτός από μεσαιωνικά μνημεία, φιλοξενεί ένα ολόκληρο μωσαϊκό αρχαίων, βυζαντινών, οθωμανικών αλλά ιταλικών μνημείων είναι ο Ναός της Αφροδίτης, το Νοσοκομείο των Ιπποτών, όπου στεγάζεται το Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό Μουσείο, η Οπλοθήκη, το Μουσείο Διακοσμητικών Τεχνών, το Τζαμί του Σουλεϊμάν και το Μέγαρο της Καστελλανίας.

Η Παλιά Πόλη δεν προσφέρετε ωστόσο μόνο για ρομαντικούς περιπάτους. Πρόκειται όπως είπαμε για μια ολοζώντανη Πολιτεία, που κατακλύζεται -πάντα με σεβασμό στην παράδοση, καθώς απαγορεύεται οποιαδήποτε ρημοτομική επέμβαση- από κάθε είδους εμπορικά μαγαζιά, εστιατόρια, ταβέρνες ενώ η νυχτερινή της ζωή είναι παροιμιώδης.

Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων ή Καστέλο

Στο ψηλότερο σημείο του Κάστρου των Ιπποτών βρίσκεται το εντυπωσιακό Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων, ο επιβλητικός όγκος του οποίου, μαγνητίζει τα βλέμματα απ’ όποιο σημείο κι αν το κοιτάξεις, καθώς δεσπόζει πάνω στην Παλιά Πόλη της Ρόδου.

Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων ή Καστέλο βρίσκεται στη ΒΔ πλευρά του κάστρου, στο τέλος της Οδού των Ιπποτών, που αποτελεί τον πιο σημαντικό δρόμο της Παλιάς Πόλης αλλά και τον πλέον καλοδιατηρημένο λιθόστρωτο μεσαιωνικό δρόμο στην Ευρώπη, με μήκος 200 μέτρα και πλάτος έξι, ο οποίος έχει χαραχτεί πάνω στην αρχαία οδό που οδηγούσε στην Ακρόπολη του Κάστρου.

Το Καστέλο θεμελιώθηκε στα τέλη του 7ου αιώνα μ.Χ. από τους Βυζαντινούς και αποτελούσε την Ακρόπολη του Φρουρίου. Ο θρύλος θέλει να έχει χτιστεί πάνω στα θεμέλια του ναού του θεού Ήλιου

Οι Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη ή Ιωαννίτες Ιππότες μετά την κατάληψη της Ρόδου το 1309 το ανακατασκεύασαν προκειμένου να γίνει η επίσημη κατοικία του εκάστοτε Μεγάλου Μάγιστρου του τάγματος τους. Εκτός όμως από ανάκτορο αποτελούσε και διοικητικό κέντρο του ιπποτικού κράτους αλλά και φρούριο, καθώς η ισχυρή του οχύρωση πρόσφερε πολλές φορές την προστασία του στον ντόπιο πληθυσμό κατά τη διάρκεια των αλλεπάλληλων εισβολών από τους πολυάριθμους εχθρούς, που επιβουλεύονταν τη Ρόδο. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι στην πολιορκία των Τούρκων το 1522, όταν πλέον αλώθηκε η Ρόδος, παρέμεινε σχεδόν ανέπαφο χάρη στην εξαιρετική του κατασκευή.

Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων είναι ένα ορθογώνιο επιβλητικό κτίριο βγαλμένο θαρρείς από τις ζωγραφιές των παιδικών παραμυθιών. Οι διαστάσεις του είναι 80Χ75 μ. και είναι χτισμένο γύρω από μια μεγάλη εσωτερική αυλή με διαστάσεις 50Χ40 μ. Στο ισόγειο υπήρχαν οι βοηθητικοί χώροι, οι κουζίνες, οι αποθήκες και οι στάβλοι ενώ στον πάνω όροφο υπήρχαν οι επίσημες αίθουσες, η μεγάλη αίθουσα του Συμβουλίου, η τραπεζαρία και τα ιδιαίτερα διαμερίσματα του Μεγάλου Μαγίστρου, γνωστά με την ονομασία «Μαργαρίτες». Η είσοδος του Παλατιού είναι εντυπωσιακή και την κοσμούν δύο επιβλητικοί ημικυκλικοί πύργοι με επάλξεις καθώς και ο θυρεός του Μεγάλου Μαγίστρου.

Το Παλάτι των Μεγάλων Μαγίστρων άντεξε σχεδόν σ’ όλες τι επιθέσεις των εχθρών αλλά έπεσε σε μαρασμό κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας (1522-1912), όταν οι κατακτητές το μετέτρεψαν σε φυλακή κι αργότερα το άφησαν να ρημάξει.

Η ιστορία όμως του επεφύλασσε ακόμη χειρότερη μοίρα. Το έτος 1865 καταστράφηκε σχεδόν συθέμελα όταν ανατινάχτηκε μια πυριτιδαποθήκη, που βρισκόταν στα υπόγεια του διπλανού ναού του Αγίου Ιωάννη. Όρθιοι έμειναν μόνο οι πύργοι της εισόδου.

Το Παλάτι γνώρισε νέες δόξες όταν κατά τη διάρκεια της Ιταλοκρατίας στα Δωδεκάνησα (1912-1948) ο Ιταλός διοικητής Τσέζαρε Μαρία Ντε Βέκι (CesareMariaDeVecchi) αποφάσισε να το ανακατασκευάσει με βάσει τα αρχικά σχέδια που κατάφεραν να ανακαλύψουν και να το μετατρέψουν σε επίσημη κατοικία του εκάστοτε Ιταλού Διοικητή αλλά και θερινό ανάκτορο για τον Ιταλό βασιλιά Βιτόριο Εμανουέλε τον Γ΄ και αργότερα τον Μπενίτο Μουσολίνι.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα μωσαϊκά πατώματά του που είναι στρωμένα με ψηφιδωτά, αρχαίας, ρωμαϊκής και βυζαντινής τεχνοτροπίας, τα οποία έφεραν οι Ιταλοί από την Κω καθώς και η συλλογή επίπλων δυτικής τεχνοτροπίας του 16ου και 17ου αιώνα. Την εσωτερική αυλή κοσμούν πολλά αγάλματα της ελληνιστικής και ρωμαϊκής περιόδου ενώ ξεχωρίζουν οι αίθουσες αναμονής, υποδοχής, μουσικής, χορού και η αίθουσα του ψηφιδωτού της Μέδουσας.

Στις αίθουσες του ισογείου παρουσιάζονται σήμερα μόνιμες εκθέσεις. Η μία βρίσκεται σε αίθουσα της βορινής πλευράς του παλατιού και η δεύτερη σε αίθουσα της νοτιοδυτικής πλευράς και τα θέματά τους είναι παρμένα από την πόλη της Ρόδου από την ίδρυσή της έως και το 1522.

Στη θέση που βρίσκεται το παλάτι, σύμφωνα με τις ενδείξεις που υπάρχουν ήταν κτισμένο το αρχαίο ιερό του Ήλιου. Επίσης στο ίδιο σημείο βρισκόταν και η «Κάτω Ακρόπολη» της αρχαίας Ρόδου.

Νέα Πόλη

Στη νέα πόλη θα κάνετε βόλτες στο Μαντράκι με τις καφετέριες και τα επιβλητικά κτίρια της Ιταλοκρατίας, θα «χαζέψετε» στις βιτρίνες της Νέας Αγοράς, ενώ δεν πρέπει να χάσετε μια επίσκεψη στο Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης στις Εκατό Χουρμαδιές. Για όσους θέλουν να προκαλέσουν την τύχη τους, μπορούν να… τζογάρουν όσο και όπως θέλουν στο καζίνο που στεγάζεται στο παλιό Ξενοδοχείο των Ρόδων. Επίσης, απαραίτητη είναι και μια επίσκεψη στο Μόντε Σμιθ, όπου βρίσκεται η ακρόπολη της Ρόδου, αλλά και ένας περίπατος στο καταπράσινο πάρκο του Ροδινιού.

Φαληράκι

Το Φαληράκι προσφέρει μεγάλη ποικιλία επιλογών διασκέδασης που ικανοποιούν όλες τις προτιμήσεις. Η εντυπωσιακή νυχτερινή του ζωή είναι διάσημη σε όλο το νησί αφού καλύπτει όλες τις μουσικές απαιτήσεις και προτιμήσεις των επισκεπτών.

Το Φαληράκι μοιάζει με τεράστιο λούνα παρκ, όπου ένα αεικίνητο πλήθος διασκεδάζει μέρα και νύχτα. Το πρωί στη φημισμένη αμμουδιά με τις ριγέ ομπρέλες, το βράδυ στα φασαριόζικα στενά με τα πολύχρωμα φώτα νέον.

Η πιο ζωντανή περιοχή της Ρόδου εμφανίζει δύο όψεις: από τη μια, τα μεγάλα πολυτελή ξενοδοχεία με τις πριβέ πλαζ, από την άλλη το πολύβουο κέντρο του με τα κοσμηματοπωλεία, τα εστιατόρια (ιταλικά, ινδικά, κινέζικα, μεξικάνικα), τις καφετέριες και τα χορευτικά κλαμπ.

Κάθετη στη λεωφόρο, η οδός Ερμού, που καταλήγει στην παραλία, συγκεντρώνει τα περισσότερα μπαρ, καταστήματα νεανικών ρούχων, κοσμηματοπωλεία, φαστ φουντ, καθώς και εμπορικά κέντρα που στεγάζουν από ψιλικατζίδικα μέχρι club. Στο τέλος της Ερμού υπάρχει και το τρενάκι που κάνει το γύρο του οικισμού.

Νεροπαιχνίδια μέχρι τελικής πτώσεως στο εντυπωσιακό waterpark, κόντρες στην πίστα καρτ, skysurfer, bungeejumping, λούνα παρκ, μίνι football, clubsόλων των ειδών – μέχρι και livestripshow, είναι λίγα από όσα μπορείτε να απολαύσετε στο Φαληράκι και αν έχετε ακόμα δυνάμεις ένα βραδινό μπάνιο στην υπέροχη παραλία είναι ότι καλύτερο για να κλείσετε τη βραδιά σας.

Το ενυδρείο της Ρόδου

Στο βορειότερο σημείο του νησιού της Ρόδου, στην ευρύτερη περιοχή του Νιοχωρίου, κτισμένο σε μια αμμουδερή γλώσσα, που εκτείνεται προκλητικά μέσα στα βαθυγάλανα νερά, βρίσκεται το Ενυδρείο, όπου μπορεί κάποιος να θαυμάσει σπάνια είδη ψαριών και άλλα είδη της θαλάσσιας πανίδας. Πρόκειται για τον Πρώτο Υδροβιολογικό Σταθμό της Ρόδου και ανήκει στο Εθνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών.

Στις ειδικά διαμορφωμένες δεξαμενές, που είναι γεμάτες με θαλασσινό νερό και οι οποίες έχουν άριστη σήμανση, μπορεί να δει κανείς ανθόζωα, μαλάκια, γαστερόποδα, καβούρια, αχινούς, κεφαλόποδα καθώς και θαλάσσιες χελώνες, ενώ εξαιρετική είναι η ατμόσφαιρα που δημιουργούν ο εσωτερικός διάκοσμος, οι πέτρινοι τοίχοι και ο χαμηλός φωτισμός. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει και η συλλογή που φιλοξενείται στο ισόγειο του Ενυδρείου και περιλαμβάνει ταριχευμένα θαλάσσια θηλαστικά και μεγάλα ψάρια, όστρακα, κοράλλια, καθώς και ωκεανογραφικά όργανα.

Το Ενυδρείο της Ρόδου είναι ανοιχτό καθημερινά από 1η Απριλίου – 31 Οκτωβρίου: 9:00-20:30 και από 1η Νοεμβρίου – 31η Μαρτίου: 9:00-16:30

Η κοιλάδα των Πεταλούδων

Είναι ένας σπάνιος βιότοπος που φιλοξενεί την πεταλούδα PanaxiaQuadripunctariaπου κάνει την εμφάνισή της σε αυτό το μοναδικό φυσικό πάρκο στο διάστημα από τα μέσα Ιουνίου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου. Κάποια από τα είδη που φιλοξενούνται στο πάρκο είναι ιδιαίτερα σπάνια και συναντώνται σε ελάχιστα μέρη σε ολόκληρο τον κόσμο.

Απέχει δώδεκα χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου κοντά στο χωριό Καλαμώνας. Διασχίζεται από το ποταμάκι Πελεκάνος. Ακολουθώντας τα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια και τα ξύλινα γεφυράκια ανάμεσα στην απίστευτου κάλλους βλάστηση, τις λιμνούλες με τα νούφαρα, τους μικρούς καταρράκτες και τα γάργαρα νερά, απολαμβάνει ένα μοναδικό φυσικό φαινόμενο.

Στην είσοδο του μουσείου λειτουργεί το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας της Ρόδου, με εκθέματα που περιλαμβάνουν ενδημικά και σπάνια είδη της ευρύτερης περιοχής της Κοιλάδας.

Οι πιο όμορφες και δημοφιλείς παραλίες

Αγάθη

Αμμώδης παραλία, απάνεμη. Βρίσκεται ανατολικά της πόλης της Ρόδου, δίπλα από το Χαράκι και απέχει τριάντα οκτώ χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου και δέκα χιλιόμετρα από τη Λίνδο. Για να φτάσει κανείς σε αυτήν πρέπει να διανύσει έναν καλό χωματόδρομο δέκα χιλιομέτρων. Διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες.

Άγιος Παύλος

Με βότσαλα, άμμο και πεντακάθαρα πράσινα νερά. Βρίσκεται σ΄ έναν μικρό κόλπο με δύο μικρές αμμουδιές, πολύ κοντά στη Λίνδο και πενήντα χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου. Στη μία παραλία υπάρχουν ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα ενώ η άλλη είναι ερημική και ενδείκνυται για όσους θέλουν να απολαύσουν το μπάνιο τους με ηρεμία.

Άντονυ Κουίν

Ιδανική για υποβρύχιες καταδύσεις λόγω της υποθαλάσσιας μορφολογίας της έγινε διάσημη από τα γυρίσματα της ταινίας «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» που γυρίστηκαν εκεί με πρωταγωνιστή το διάσημο ηθοποιό AnthonyQuinn. Περιβάλλεται από βράχια και διαθέτει πεντακάθαρα νερά. Διαθέτει μία μικρή προβλήτα που δίνει τη δυνατότητα σε σκάφη που την επισκέπτονται να αγκυροβολήσουν. Απέχει δέκα πέντε χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη της Ρόδου και τρία χιλιόμετρα από το Φαληράκι. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».

Ασκληπιό

Κοντά στο χωριό Ασκληπιό, έχει καταγάλανα νερά και διακρίνεται για το δαντελένιο μήκος της. Απέχει από την πόλη της Ρόδου πενήντα χιλιόμετρα. Διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα.

Αφάντου

Μεγάλη σε μήκος, με μικρά βότσαλα και άμμο και θάλασσα που βαθαίνει απότομα. Διαθέτει πολλά οργανωμένα σημεία, με ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του νησιού και απέχει από την πόλη της Ρόδου είκοσι δύο χιλιόμετρα και από το χωριό Αφάντου μόλις δύο χιλιόμετρα. Διαθέτει εγκαταστάσεις για beachvolleyκαι beachsoccer. Δίπλα της βρίσκεται το διάσημο GolfΑφάντου. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».

Βαγιές

Βρίσκεται τριάντα οκτώ χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου και πολύ κοντά στη Λίνδο. Διαθέτει χρυσή άμμο και γαλάζια νερά και δεν συγκαταλέγεται στις πολυσύχναστες παραλίες του νησιού. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».

Βλυχά

Αγαπημένη παραλία των ντόπιων κατοίκων. Η θάλασσα βαθαίνει αργά και για το λόγο αυτό προτιμάται κυρίως από οικογένειες. Απέχει από την πόλη της Ρόδου σαράντα επτά χιλιόμετρα και από τη Λίνδο τρία χιλιόμετρα. Διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες.

Γεννάδι

Μεγάλη σε έκταση παραλία με άμμο και ψιλό βότσαλο. Διαθέτει οργανωμένα και μη οργανωμένα σημεία. Βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του νησιού και απέχει από την πόλη της Ρόδου εξήντα τρία χιλιόμετρα.

Γλύστρα

Παραλία με ψιλή άμμο. Ήρεμη παραλία, διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνα. Απέχει πενήντα πέντε χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου.

Γλυφάδα

Βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού. Απέχει από την πόλη της Ρόδου εβδομήντα χιλιόμετρα. Διαθέτει πράσινα κρυστάλλινα νερά και πεύκα που φτάνουν έως τα βράχια της θάλασσας.

Γούρνες

Κοσμοπολίτικη παραλία στην ανατολική ακτή του νησιού, με ομπρέλες, ξαπλώστρες και εστιατόριο. Απέχει δέκα περίπου χιλιόμετρα από την πόλη της Ρόδου και τέσσερα από το Φαληράκι. Δίπλα από την παραλία Γούρνες υπάρχουν οι εξίσου διάσημες παραλίες του Νικόλα και η Όασις.

Έλλη

Θεωρείται ως η καλύτερη παραλία της Μεσογείου. Υποδέχεται κάθε χρόνο πλήθος επισκεπτών. Εκτείνεται κατά μήκος της πόλης και διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες.

Ιαλυσός

Είναι από τις πιο οργανωμένες του νησιού λόγω του ότι εκτείνεται κατά μήκος της λεωφόρου Ηρακλειδών όπου λειτουργούν μερικές από τις μεγαλύτερες ξενοδοχειακές μονάδες του νησιού. Αποτελείται από βότσαλα και άμμο ενώ τα νερά βαθαίνουν απότομα. Η παραλία αυτή ενδείκνυται για τους λάτρεις του surfingκαθώς είναι ανοιχτή στους ανέμους. Απέχει από τη Ρόδο μόλις οκτώ χιλιόμετρα.

Ιξιά

Αποτελεί τη συνέχεια της παραλίας της Ρόδου. Οργανωμένη παραλία με εγκαταστάσεις θαλάσσιων σπορ και άνεμο που ευνοεί το surfing.

Κάλαθος

Μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων με άμμο και ψιλό βότσαλο, διαθέτει σε πολλά σημεία της ομπρέλες, ξαπλώστρες και καντίνες. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα του νησιού και απέχει από την πόλη της Ρόδου πενήντα χιλιόμετρα και από τη Λίνδο επτά χιλιόμετρα.

Καλλιθέα

Παραλία με πεύκα και φοίνικες. Κοντά στην παραλία βρίσκονται και οι θερμές ιαματικές πηγές της Καλλιθέας. Βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα του νησιού, σε απόσταση δέκα χιλιομέτρων από την πόλη της Ρόδου. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».

Πρασονήσι

Παραλία με άμμο, βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του νησιού. Αποτελεί παράδεισο για τους windsurfers, καθώς στην περιοχή πνέουν ισχυροί άνεμοι, ειδικά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο. Διαθέτει σημεία ενοικιάσεως εξοπλισμού windsurfingκαι ταβέρνες με ντόπιες λιχουδιές. Απέχει από την πόλη της Ρόδου ενενήντα δύο χιλιόμετρα.

Τσαμπίκα

Είκοσι έξι χιλιόμετρα νοτιοανατολικά από την πόλη της Ρόδου και κάτω από το βράχο που φιλοξενεί το διάσημο μοναστήρι της Παναγίας Τσαμπίκας της Ψιλής, η παραλία της Τσαμπίκας η παραλία της Τσαμπίκας με τη χρυσή άμμο διαθέτει ομπρέλες, ξαπλώστρες, καντίνες και εγκαταστάσεις για θαλάσσια σπορ.

Φαληράκι

Μήκους τεσσάρων χιλιομέτρων μία από τις πιο οργανωμένες παραλίες του νησιού, με εγκαταστάσεις θαλασσίων σπορ και bungeejumping, ομπρέλες, ξαπλώστρες, beachbars, εστιατόρια, καφέ, με waterpark, βρίσκεται δέκα τέσσερα χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της πόλης της Ρόδου ενώ απέχει δέκα χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο «Διαγόρας» της Ρόδου. Έχει βραβευθεί με «Γαλάζια Σημαία».

Τεύχος 3 (για Ρωσία)

Το νησί των ανέμων

H κάτασπρη ομορφιά της, η μοναδική κοσμικότητά της, ο φημισμένος επαγγελματικός τουρισμός της, η ευγένεια και η φιλοξενία των κατοίκων της, οι πολλές παραδεισένιες ακρογιαλιές της, τα διάσημα πανέμορφα σοκάκια της, είναι μόνο μερικούς από τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την επίσκεψη στη Μύκονο, το νησί θρύλος των Κυκλάδων, που θα πρέπει κάθε ταξιδευτής να επισκεφτεί τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του.

Η Μύκονος είναι το σταυροδρόμι των αγαθών, των ιδεών, των γεύσεων, της μόδας, της χωρίς όρια διασκέδασης. Εδώ και χρόνια, οι κάτοικοί της και όσοι δραστηριοποιούνται γύρω από τη βιομηχανία του τουρισμού στη νησί, τελειοποιούν την κάθε λεπτομέρεια, προκειμένου να προσφέρουν στον επισκέπτη αξέχαστες διακοπές. Έρωτας, τρέλες, κοσμικότητες, υπερβολές, ξέφρενη διασκέδαση, συμβιώνουν αρμονικά και διαχρονικά με την παράδοση, το κλασικό νησιώτικο χρώμα, την ποιότητα, τον πολιτισμό, την αυθεντικότητα.

Ανάμεσα στα καλντερίμια, δίπλα από τις εκκλησιές, πίσω από τα παραθυρόφυλλα, στις απέραντες αμμουδιές, στο αψεγάδιαστο λευκό των σπιτιών της, στη ζωντάνια της νύχτας, στην ομορφιά της κυκλαδίτικης παράδοσης, η Μύκονος καταφέρνει να κάνει κάθε στιγμή μοναδική.

Από τους μυθικούς Γίγαντες, στην πραγματική ηρωίδα Μαντώ Μαυρογένους

Ο κλασικός μύθος θέλει τους Γίγαντες, που εξόντωσε ο Ηρακλής κατά τη Γιγαντομαχία, θαμμένους κάτω από τους επιβλητικούς βραχώδεις σχηματισμούς της Μυκόνου. To όνομά της φαίνεται να δηλώνει το "σωρό λίθων" ή τον "πετρώδη τόπο". Κατά μία μεταγενέστερη παράδοση, το νησί συνδέεται με τον ήρωα Μύκονο, γιο του βασιλιά της Δήλου Άνιου, που ήταν με τη σειρά του γιος του Απόλλωνα και της νύμφης Ροιούς- απογόνου του Διονύσου.
Κάρες και Φοίνικες λέγεται ότι ήταν οι πρώτοι κάτοικοι της Μυκόνου, αλλά οι Ίωνες από την Αθήνα εγκαταστάθηκαν και κυριάρχησαν εδώ γύρω στο 1000 π.Χ., εκδιώκοντας τους προηγούμενους. Αναφέρεται ότι στο νησί υπήρχαν δύο πόλεις. Στάθμευσαν ο Δάτις κι ο Αρταφέρνης το 490 π.Χ. κι ότι ήταν μάλλον φτωχό, αν και γεωργικό. Λατρεύονταν εδώ κυρίως ο Διόνυσος, η Δήμητρα, ο Δίας, ο Απόλλων, ο Ποσειδώνας κι ο Ηρακλής, ενώ πέρασε από τα χέρια των Ρωμαίων σ’ εκείνα των Βυζαντινών, οι οποίοι εκτέλεσαν και έργα για την άμυνα, κατά των Αράβων πειρατών, τον 7ο αιώνα και κράτησαν το νησί μέχρι το τέλος του 12ου αιώνα.
Μετά τη θλιβερή κατάληξη της Δ΄ Σταυροφορίας σε βάρος του Βυζαντίου το 1204, το νησί παραχωρείται στους Ανδρέα και Ιερεμία Γκίζι (συγγενείς του Δόγη Δάνδολου), το 1292 φαίνεται να λεηλατείται από Καταλανούς και αφήνεται πάλι στον άμεσο έλεγχο των Βενετών, το 1390. Έκτοτε, απετέλεσε ενιαία ενετική εδαφική κτήση με την Τήνο. Κατά τη διάρκεια της επικυριαρχίας των Βενετών, καταστρέφεται από το Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα, ναύαρχο του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπούς, στα 1537.

Ο πληθυσμός της Μυκόνου (που κυμαίνεται κατά κανόνα τη νεώτερη περίοδο ανάμεσα στις 2.000 και τις 5.000 ψυχές) ενισχύθηκε, περισσότερες από μία φορές από πάροικους (από την Κρήτη ή τα κοντινότερα νησιά Νάξο, Φολέγανδρο, Σίκινο, Κίμωλο κ.λπ.), ύστερα από λιμούς και επιδημίες, ακολουθήματα των συχνών πολέμων, μέχρι τα τέλη του 18ου - αρχές του 19ου αιώνα. Το νησί, λόγω γεωγραφικής θέσεως, αναδεικνύεται σε σημαντικό σταθμό ανεφοδιασμού για τα ξένα εμπορικά πλοία. 
Οι Μυκονιάτες την ίδια περίοδο, θεωρούμενοι καλοί ναυτικοί, επιδόθηκαν βαθμιαία με επιτυχία στη ναυτιλία και το εμπόριο, έχοντας δοκιμαστεί προηγουμένως κατάλληλα και στην πειρατεία. Πολλοί συμμετείχαν ενεργά στην εξέγερση των νησιών, γνωστή ως 'Ορλωφικά' (1770 – 74), που κατέληξε ευτυχώς σε όφελος της Αικατερίνης Β΄ της Ρωσίας αλλά και των νησιωτών, μετά τις ευνοϊκές για το ελληνικό εμπόριο συνθήκες που διαμορφώθηκαν την αμέσως επόμενη περίοδο. 
Κατά την Επανάσταση του 1821, οι Μυκονιάτες οδηγημένοι από την ηρωίδα του νησιού Μαντώ Μαυρογένους (γόνο ισχυρής αριστοκρατικής οικογένειας και μεγαλωμένη στην Τεργέστη με τις ιδέες του Διαφωτισμού), αποκρούουν με ζήλο μια επίθεση μοίρας του Τουρκικού στόλου (1822) και συμμετέχουν στον απελευθερωτικό αγώνα με τέσσερα εξοπλισμένα πλοία.
Με το νέο ελληνικό κράτος, η Μύκονος βλέπει να αναγεννιέται μία δυναμική αστική και μικροαστική τάξη, που καλλιεργεί ιδιαίτερα τους δεσμούς της με τη νότια Ρωσσία (Οδησσός, πόλεις της Κριμαίας), την Ιταλία (Λιβόρνο) και τη Γαλλία (Μασσαλία), αλλά και με την Αλεξάνδρεια, τη Σμύρνη και την Κωνσταντινούπολη, την ανερχόμενη Σύρο... Η πλήρης επικράτηση όμως της τεχνολογίας του ατμού (προς τα τέλη του 19ου αι.) και η διάνοιξη της Διώρυγας της Κορίνθου (1904) της αφαίρεσαν πολλή από τη δύναμή της ώστε, όλο και περισσότεροι Μυκονιάτες ξενιτεύονταν σε αναζήτηση καλύτερης τύχης, κάποιοι στο εξωτερικό (Ρωσία μέχρι τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο, ύστερα Η.Π.Α.) και περισσότεροι στα νέα αστικά κέντρα του εσωτερικού (Πειραιάς, Αθήνα). Δημογραφική ανάκαμψη θα παρατηρηθεί πάλι, μόνο αφού έλθει να δώσει απάντηση ο Τουρισμός (πρώτα οικονομικά 'σκιρτήματα' τη δεκαετία του '30), λίγες δεκαετίες αργότερα. 

Οι πιο «εκλεκτές» παραλίες

Άγιος Σώστης

Οι ψαγμένοι του νησιού διαλέγουν Άγιο Σώστη. Μην ξεχάσετε να πάρετε μαζί σας νερό και καφέ γιατί δεν έχει τίποτα εκεί για να αγοράσεις. Έχει αρκετό περπάτημα μιας και αφήνετε το αμάξι ψηλά και κατεβαίνετε με τα πόδια μέχρι την παραλία. Αν φτάσετε ως εκεί, να φάτε οπωσδήποτε στο Kiki's. Μια ταβέρνα που δουλεύει χωρίς ρεύμα. Όλα στα κάρβουνα. Μόνο που πρέπει να κάτσεις στην ουρά για τραπέζι. Ούτε ο Abramovic δεν κλείνει τραπέζι εκεί.

Λία

Είναι αρκετά μακρινή αλλά είναι πολύ όμορφη και ήσυχη παραλία, γι' αυτό την προτιμούν και μεγαλύτεροι σε ηλικία και οικογένειες. Είναι λίγο βραχώδης και τα νερά της είναι πάντα παγωμένα μιας και είναι από τις πιο βορινές παραλίες του νησιού. Υπάρχει και καταδυτική σχολή στην παραλία γιατί έχει πολύ ωραίο βυθό στα ανοιχτά της.

Καλό Λιβάδι

Ιδανική για οικογένειες με παιδιά καθώς είναι η πιο ρηχή παραλία της Μυκόνου και η αμμουδιά της είναι υπέροχη. Διατίθενται μεγάλες ξαπλώστρες και σε ιδανική απόσταση η μία από την άλλη για να μην κολλάει ο ένας πάνω στον άλλο. Λίγο πιο πέρα, υπάρχουν watersports για όποιον θέλει. Είναι απέραντη η παραλία οπότε αν θες την ηρεμία σου, σίγουρα θα βρεις ένα μέρος να χαλαρώσεις.

Πάνορμος

Στην παραλία αυτή προσφέρονται… μαξιλάρες και ξαπλώστρες για αναπαυτική απόλαυη της θάλασσας.

Αγράρι

Είναι άγρια παραλία αλλά πολύ όμορφη. Έχει και βότσαλο και είναι πολύ βαθιά και απότομη παραλία. Δεν προσφέρεται για οικογένειες, οι οποίες όπως είναι φυσικό, την αποφεύγουν. Σε όποιον αρέσουν οι παραλίες με βαθιά νερά, ασφαλώς θα αποζημιωθεί. Καλό είναι βέβαια, να αποφύγετε να την επισκεφθείτε όταν έχει πολύ αέρα γιατί θα έχει σίγουρα κύμα.

Ψαρού

Είναι η αγαπημένη παραλία πολλών celebrities αφού είναι η πιο κοσμική του νησιού. Όσι πάνε εκεί, συνήθως θέλουν τον… δουν. Ιούλιο και Αύγουστο η κατάσταση είναι απαγορευτική με τόσο κόσμο, αλλά τον Μάιο και τον Σεπτέμβριο είναι ιδανική. Όσο και να φυσάει ο αέρας στο νησί, στην Ψαρού κόβει πάντα.

Αξίζει να επισκεφθείτε

Φράγμα της Μαραθιάς

Το Φράγμα της Μαραθιάς στη Μύκονο κατασκευάστηκε στη βορειοδυτική πλευρά του Νησιού , σε ευθεία απόσταση από την Χώρα της Μυκόνου 4 km περίπου, επί του χειμάρρου Μαραθιά σε απόσταση 500 μ. περίπου από την θάλασσα. Σκοπός του έργου είναι η αξιοποίηση των επιφανειακών απορροών για την αντιμετώπιση των αναγκών σε νερό ύδρευσης αλλά και άρδευσης λόγω των αυξημένων αναγκών που παρουσιάζονται κατά τους θερινούς μήνες. 
 Φράγμα Άνω Μεράς

Το φράγμα βρίσκεται στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, σε ευθεία απόσταση από τη χώρα της Μυκόνου 10 km περίπου, επί του χειμάρρου Μαού Λαγκάδα σε απόσταση 600 m περίπου από τη θάλασσα. Σκοπός του έργου είναι η αξιοποίηση των επιφανειακών απορροών για την αντιμετώπιση των αναγκών σε νερό άρδευσης αλλά και ύδρευσης. Ο ταμιευτήρας του φράγματος έχει χωρητικότητα 1.000.000m3. 

Πώς θα φτάσετε

Με πλοίο από τον Πειραιά
Καθημερινά από τις 07:00 υπάρχουν επιβατηγά και οχηματαγωγά πλοία ή ταχύπλοα από το λιμάνι του Πειραιά που αναχωρούν για Μύκονο. Η Μύκονος απέχει 94 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά του Πειραιά. 
Η διαδρομή με το συμβατικό πλοίο είναι περίπου 5 ώρες και το συνηθέστερο δρομολόγιο είναι : Σύρο-Τήνο-Μύκονο. 
Η διαδρομή με ταχύπλοο είναι περίπου 3 ώρες με ποικιλία δρομολογίων. Τα ταχύπλοα επιστρέφουν αργά το απόγευμα στο Πειραιά και αναχωρούν και πάλι τις απογευματινές ώρες, 16:30-17:00.

Με πλοίο από Ραφήνα
Καθημερινά από τις 07:15 υπάρχουν επιβατηγά και οχηματαγωγά πλοία ή ταχύπλοα από το λιμάνι της Ραφήνας με κατεύθυνση τα νησιά Άνδρο, Τήνο και Μύκονο. Τα μικρά ταχύπλοα μεταφοράς μόνο επιβατών και όχι οχημάτων εκτελούν δύο δρομολόγια την ημέρα κατά τους θερινούς μήνες και σε λιγότερο από 2,5 ώρες μπορείτε να φτάσετε στο παλαιό λιμάνι της Μυκόνου. Η Μύκονος απέχει 74 ναυτικά μίλια νοτιοανατολικά της Ραφήνας.
Μπορείτε να φτάσετε στη Ραφήνα με λεωφορείο του ΚΤΕΛ από το Πεδίο του Άρεως στην Αθήνα ή με ιδιωτικό αυτοκίνητο μέσω της Αττικής Οδού με κατεύθυνση προς Μαρκόπουλο, ακολουθώντας την έξοδο που αναγράφει προς Ραφήνα. Στη συνέχεια, οδηγείτε επί της Λεωφόρου Μαραθώνος έως ότου δείτε την πινακίδα προς Ραφήνα. 

Τοπικά έθιμα

Η μυκονιάτικη λούζα* 
Η μυκονιάτικη λούζα είναι ένας πολύ χαρακτηριστικός όσο και νόστιμος μεζές που συναγωνίζεται σε προτίμηση, για όσους ξέρουν από ελληνικές λιχουδιές, τα -περίφημα επίσης- λουκάνικα της Μυκόνου. 
Πρόκειται για ένα παραδοσιακό αλλαντικό που γίνεται από ντόπιο χοιρινό και περιλαμβάνει ολόκληρο το φιλέτο από τη ράχη του ζώου με το λίγο λίπος που το περιβάλλει. Αυτό, στεγνώνει και "ψήνεται" στο βοριά των αρχών του χειμώνα και τον ήλιο, ετοιμασμένο με αρκετό αλάτι, πιπέρι και άλλα μυρωδικά (θρύμπη). Αφού ωριμάσει η λούζα έτσι, διατηρείται για όσον καιρό θέλουμε στην κατάψυξη, για να μη χάσει τη δροσιά της στεγνώνοντας. 
Σερβίρεται ως εκλεκτός μεζές, κομμένη σε λεπτές φέτες που παίρνουν χρώμα σκούρο ροδοκόκκινο και αφήνουν στο στόμα όλη τη νοστιμιά και το πλούσιο άρωμά της. Πρόκειται για το 'ντελικατέσσεν' της μυκονιάτικης γαστρονομίας. 
Η μικρή λούζα που φτιάχνεται από τον άλλο ραχιαίο μύ του χοίρου -το "ψαρονέφρι"-, είναι ακόμα πιο τρυφερή και λέγεται "μπούμπουλο".
* Lonza, στον ιταλικό νότο. Στην Κύπρο, γνωστή ως "λούντζα".

Η κοπανιστή της Μυκόνου
Η κοπανιστή της Μυκόνου είναι ένα τυπικό, πολύ πικάντικο τυρί, που οι γευσιγνώστες εκτιμούν για την ξεχωριστή πιπεράτη νοστιμιά του. 
Συνοδεύει θαυμάσια το ούζο και κάθε δυνατό ελληνικό απεριτίφ, επάνω σε ψωμί ή -σύμφωνα με το μυκονιάτικο τρόπο- σε μουσκεμένο κρίθινο παξιμάδι, μαζί με ντομάτα ή αγγούρι. Μπορεί να αναμιχθεί και με βούτυρο ή άλλο άσπρο τυρί, προκειμένου να δώσει μια ελαφρύτερη γεύση, αλλά τότε το μείγμα δεν διατηρείται. 
Η κοπανιστή είναι το αποτέλεσμα μιάς ελεγχόμενης και επαναλαμβανόμενης ζύμωσης που γίνεται με τη φροντίδα του παραδοσιακού τυροκόμου, σε βάση ντόπιου ανάμικτου τυριού (αιγοπρόβειου), το οποίο αφού ωριμάσει, διατηρείται εύκολα μέσα σε πήλινο ή γυάλινο βάζο. 
Η παρασκευή της είναι γνωστή και στα άλλα κυκλαδονήσια, αλλά διαφέρει αισθητά από την κοπανιστή της Μυκόνου που θεωρείται μακράν ως η πλέον δυνατή και αρωματική.

Τεύχος 2 (για Ρωσία)

Ο… τρομερός Ιβάν και οι πολυσχιδείς αγορές του

Από τον Ελληνισμό του Πόντου και τα σκληρά σοβιετικά χρόνια στη ρωσική Δούμα στη λίστα των πιο πλούσιων Ρώσων και εσχάτως στον ΠΑΟΚ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά και στα αρωματικά…. χαρμάνια καπνού της ελληνικής βιομηχανίας ΣΕΚΑΠ! Ο ελληνικής καταγωγής ρώσος επιχειρηματίας Ιβάν Σαββίδης συνεχίζει την «επέλασή» στη χώρα καταγωγής του, και σίγουρα η εκκίνησή του προϊδεάζει για την ιδιαίτερα δυναμική συνέχειά του!

ΠΑΟΚ, ξενοδοχείο «Μακεδονία Παλάς», καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, παραλίγο και βιομηχανία ζάχαρης ΕΒΖ, έμαθαν καλά ποιος είναι ο Ιβάν Σαββίδης. Όσοι τον γνωρίζουν, λένε πως ο 53χρονος Ιβάν είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος, ικανότατος διαπραγματευτής, με το χάρισμα να βλέπει αρκετά μακριά.

Ο Ιβάν Σαββίδης, γεννημένος το 1959 στο χωριό Σάντα της «Μικρής Ελλάδας», όπως λέγεται η περιοχή Τσάλκα στον Πόντο της Γεωργίας, καθώς έχει σχεδόν 30 ελληνικά χωριά, δεν κρύβει ότι καθοριστικό ρόλο στην ενασχόλησή του με τον ΠΑΟΚ αποτελούν οι ρίζες του. Συχνά αναφέρεται στους Πόντιους Έλληνες της προσφυγιάς, ενώ εντύπωση προκάλεσε η πολιτική διάσταση που έδωσε στη μεταβίβαση του 51% των μετοχών του ΠΑΟΚ με τα 10 εκατ. ευρώ που έβαλε στην αύξηση μετοχικού κεφαλαίου. «Σήμερα οι δραστηριότητες στα σπορ μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μέρος μιας εξωτερικής πολιτικής. Έτσι η επένδυση σε μια ποδοσφαιρική ομάδα θα ενισχύσει οικονομικά και πολιτικά τις σχέσεις με την Ελλάδα. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος. Οι επιχειρηματικές ευκαιρίες πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως εργαλείο επιρροής. Νομίζω ότι αυτή η χώρα μπορεί και πρέπει να βγει νικήτρια».

Όταν ολοκλήρωσε τη στρατιωτική θητεία του, το 1980, ο Ιβάν Σαββίδης εργάστηκε στο κρατικό καπνεργοστάσιο του Ροστόφ, όπου είχε μετακομίσει με την οικογένειά του μερικά χρόνια νωρίτερα. Ξεκίνησε ως απλός εργάτης, ενώ αργότερα ολοκληρώνοντας τις σπουδές Οικονομικών στο πανεπιστήμιο της πόλης αναρριχήθηκε ταχύτατα στην ιεραρχία του εργοστασίου ως τη θέση του υποδιευθυντή. Η ιδιωτικοποίηση του εργοστασίου με την πτώση του σοβιετικού καθεστώτος τον βρήκε το 1992 στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας και έναν χρόνο αργότερα στη θέση του προέδρου του ΔΣ.

Ο ισχυρός άνδρας της Agrokom

Η καπνοβιομηχανία Donskoy Tabak αποτελεί μία από τις τέσσερις σημαντικότερες εταιρείες του μητρικού ομίλου Agrokom, της οποίας πρόεδρος στο ΔΣ είναι ο Σαββίδης. Εκτός από την καπνοβιομηχανία που ελέγχει το 4% της παραγωγής τσιγάρων στη Ρωσία, όπου οι καπνιστές υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 40 εκατομμύρια, στον όμιλο του Σαββίδη ανήκουν η εταιρεία αλλαντικών TAVR, η εταιρεία αγροτικών προϊόντων, ιχθυοκαλλιεργειών και παραγωγής χαβιαριού Kazachka και μια εταιρεία θεματικών πάρκων. Υπολογίζεται ότι στις εταιρείες του εργάζονται περισσότεροι από 17.000 υπάλληλοι, ενώ ο κύκλος εργασιών για την περασμένη χρονιά ξεπερνούσε τα 500 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με το ρωσικό οικονομικό περιοδικό «Φινάνς», η περιουσία του Ιβάν Σαββίδη εκτιμάται στα 250 εκατ. ευρώ, κατατάσσοντάς τον στην 306η θέση των πλουσιότερων Ρώσων, ενώ το αμερικανικό περιοδικό «Forbes» αποτιμά την περιουσία του στα 9,4 δισ. ρούβλια (περίπου 237 εκατ. ευρώ). Το 1998 εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής της Νομοθετικής Βουλής της επαρχίας του Ροστόφ, ενώ το 2003, όταν εκλέχθηκε στην κρατική Δούμα, τη ρωσική Βουλή, μεταβίβασε την περιουσία του στη σύζυγό του κυρίαΚυριακή Σαββίδη, με την οποία είναι παντρεμένοι 25 χρόνια, έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά, τον Γιώργο και τον Νίκο. Το 2007 ανανέωσε τη θητεία του στη ρωσική Βουλή, ωστόσο το 2011 η παράταξή του «Ενωμένη Ρωσία» καταβαραθρώθηκε στις εκλογές της επαρχίας του Ροστόφ.

Ο ελληνικής καταγωγής ρώσος επιχειρηματίας έχει πλούσια κοινωνική ζωή. Όπως δήλωσε μεταξύ σοβαρού και αστείου σε εφημερίδα του Ροστόφ, «έχω προσωπική σχέση με το 80% των τραγουδιστών και ηθοποιών που βρίσκονται στην επικαιρότητα». Με τη σύζυγό του, η οποία ακολουθώντας τη μόδα των ρώσων μεγιστάνων ζει περισσότερο στο Λονδίνο, έχει παρευρεθεί σε αρκετές κοινωνικές εκδηλώσεις διασημοτήτων. Όπως αναφέρει ένα ρωσικό περιοδικό, ο Σαββίδης ήταν ο μόνος βουλευτής στη Δούμα που είχε στην ιδιοκτησία του γιοτ...

Η εξαγορά της ΣΕΚΑΠ

Κυρίαρχος στη Συνεταιριστική Καπνοβιομηχανία Ελλάδας είναι πλέον ο Ιβάν Σαββίδης, ο οποίος μετά τον ΠΑΟΚ και το «Makedonia Palace» παίρνει στα χέρια του και τη ΣΕΚΑΠ αποδεικνύοντας ότι το πρόγραμμα των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του στην Ελλάδα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Ο Ιβάν Σαββίδης κέρδισε τον διαγωνισμό της Αγροτικής για το 50,36% των μετοχών και πλέον η εταιρεία του Donskoy Tabak JSC συγκεντρώνει περίπου το 85% των μετοχών της ΣΕΚΑΠ, αφού νωρίτερα είχε ήδη έρθει σε συμφωνία με τη Συνεταιριστική Ενωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος (ΣΕΚΕ) για να του μεταβιβαστεί το 34,18% των μετοχών της εταιρείας. 

Πικρή εμπειρία από το ποδόσφαιρο

Η εμπειρία του από την εμπλοκή του στην ποδοσφαιρική ομάδα του Ροστόφ από το 2002 δεν είναι και η καλύτερη. Ο ίδιος υποστηρίζει ότι ξόδεψε περισσότερα από 40 εκατ. δολάρια (περίπου 33 εκατ. ευρώ) και είναι γεγονός ότι βρέθηκε αντιμέτωπος με τις τοπικές αρχές που δεν του επέτρεψαν να λειτουργήσει το πολυμετοχικό σχήμα που είχε οραματιστεί με τη συμμετοχή επιφανών αθλητών, κυβερνητικών στελεχών και επιχειρηματιών. Το 2006 ανέλαβε τη δεύτερη ομάδα του Ροστόφ, τη SKA, από την οποία αποχώρησε τον περασμένο Ιανουάριο και, σύμφωνα με κάποια δημοσιεύματα, τα χρέη της ομάδας φτάνουν τα 2 εκατ. ευρώ. Προτού εμπλακεί ενεργά με τον ΠΑΟΚ, ο Σαββίδης φέρεται να μπήκε σε έναν όμιλο χρηματοδοτών της ομάδας χόκεϊ Ντιναμό Μόσχας.

Με τον ΠΑΟΚ παλεύει αρκετά χρόνια να εμπλακεί, ωστόσο το πάθημα των ομάδων του Ροστόφ μοιάζει να του έγινε μάθημα. Έτσι δεν υπέκυψε στις απαιτήσεις «κάποιων», όπως δήλωσε ο ίδιος χωρίς να τους κατονομάσει, «οι οποίοι ήθελαν από εμάς να δώσουμε τα χρήματα στους κατόχους των μετοχών της ομάδας. Κύρια απαίτησή μας ήταν τα χρήματα να μπουν στον σύλλογο και όχι στις τσέπες των μετόχων».

Όπως συνέβη και με άλλες εταιρείες υψηλού προφίλ που κατέληξαν στον όμιλο του κ. Σαββίδη, έτσι και στον ΠΑΟΚ, τοποτηρητής του 53χρονου επιχειρηματία τοποθετήθηκε η κυρία Μαρία Γκοντσαρόβα, η οποία λειτουργεί «αντ' αυτού».

Ο Πούτιν, το ΔΝΤ και η Παναγία Σουμελά
Οι σχέσεις του κ. Σαββίδη με τον Ελληνισμό όχι μόνο δεν ήταν κρυφές αλλά αποδείχθηκαν κλειδί για την πολιτικοοικονομική ανέλιξη του 53χρονου επιχειρηματία. Υπήρξε από τους πρωταγωνιστές στην προσπάθεια να πειστεί η Τουρκία να ανοίξει η Παναγία Σουμελά του Πόντου τον Δεκαπενταύγουστο, την οποία επισκέπτεται σε μόνιμη βάση.

Το 2000 Ιβάν Σαββίδης έβαλε τις βάσεις για το φιλανθρωπικό ίδρυμα που φέρει το όνομά του. Θεωρείται από τους ανθρώπους που έχουν εξαιρετικές σχέσεις με τον νυν πρόεδρο της Ρωσίας κ. Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος άλλωστε την εποχή που ήταν βουλευτής ο Σαββίδης τον είχε τοποθετήσει στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Ρωσίας, καθώς και αναπληρωτή συντονιστή των διακυβερνητικών σχέσεων Ρωσίας - Ελλάδας. Υπήρξε πρόεδρος της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων, καθώς και της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων της Ρωσίας.

Μιλάει με θέρμη για την Ελλάδα, ενώ συχνές είναι οι επιθέσεις του κατά της πολιτικής των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου («το Στέιτ Ντιπάρτμεντ των ΗΠΑ και η ΕΕ θέλουν να ελέγξουν την ηθική συμπεριφορά των Ελλήνων», είπε πρόσφατα).

Σύμφωνα με ανθρώπους του στενού του περιβάλλοντος, ο δαιμόνιος ποντιακής καταγωγής επιχειρηματίας εξετάζει το ενδεχόμενο να εμπλακεί στην ελληνική πολιτική!

Ο πανεπιστημιακός καθηγητής κ. Κωνσταντίνος Αβραμίδης, που γνωρίζει τον κ. Σαββίδη, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, σημείωσε: «Δεν είναι ένας απλός επιχειρηματίας ο Σαββίδης, ασχολείται πολύ με τους Έλληνες στην πρώην Σοβιετική Ένωση, με τους Πόντιους και με την ίδια την Ελλάδα. Θέλει να βοηθήσει και προσωπικά θα ήθελα να έχει ακόμη και πολιτικές φιλοδοξίες, καθώς πιστεύω ότι και εκεί έχει να προσφέρει πολλά».

Προσωπική ζωή και κοινωνικό έργο 

Είναι παντρεμένος με την Κυριακή Σαββίδου, με την οποία έχει δύο γιους, τους Γιώργο και Νίκο. Είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων της Ρωσίας και έπαιξε κύριο ρόλο στην αποδοχή από το ΣΑΕ (Συμβούλιο Απόδημου Ελληνισμού), των ελληνικών μειονοτήτων των γειτονικών της Μαύρης Θάλασσας χωρών, ως μέλη του. Συγκεκριμένα, από το 2004 είναι πρόεδρος της Ομοσπονδίας ελληνικών συλλόγων της Ρωσίας και από το 2006 είναι συντονιστής του ΣΑΕ της Περιφέρειας χωρών πρώην ΕΣΣΔ.

Ο Ιβάν Σαββίδης είναι διδάκτωρ οικονομικών επιστήμων. Επίσης, έχει δημοσιεύσει 10 επιστημονικές εργασίες.

Με απόφαση που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, στις 26 Φεβρουαρίου 2013, ο Ιβάν Σαββίδης απέκτησε την ελληνική ιθαγένεια, ενώ ταυτόχρονα δήλωσε δημότης της Θέρμης, προάστιο της Θεσσαλονίκης.

Πολιτική καριέρα 

Ο Σαββίδης εκλέχτηκε μέλος της Νομοθετικής Βουλής της Περιφέρειας του Ροστόφ, το 1998 και το 2003. Το 2003, εκλέχτηκε επίσης ως βουλευτής στη Ρωσική Δούμα. Στη συνέχεια, και στη διάρκεια εκείνης της βουλευτικής του θητείας, διετέλεσε Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Προϋπολογισμού και Φόρων της Ρωσίας. Το 2007, επανεκλέχθηκε ως βουλευτής στη Δούμα, με το κόμμα Ενωμένη Ρωσία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Στην ίδια βουλευτική περίοδο, υπηρέτησε ως μέλος της Επιτροπής Διεθνών Υποθέσεων, στην οποία ήταν υπεύθυνος των διαβουλευτικών σχέσεων με το Ελληνικό Κοινοβούλιο, ενώ ήταν και Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης της Ρωσολευκορωσικής Ένωσης. Τιμήθηκε το 1999 από τη Ρωσική Ομοσπονδία με το παράσημο «Για την προσφορά προς την Πατρίδα» ΙΙ βαθμού και το 2003 με το Παράσημο Τιμής. Έχει λάβει επαίνους από τον Πρόεδρο της Ρωσίας, τον Πατριάρχη Πάσης Ρωσίας, το νομάρχη της περιφέρειας του Ροστόφ και το δήμαρχο του Ροστόφ στον Ντον.

Τεύχος 2 (για Ρωσία)

Λύση η εξωστρέφεια και ο εξαγωγικός προσανατολισμός

«Επανεκκίνηση»! Είναι μια λέξη που την ακούμε όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό. Άνθρωποι, επιχειρήσεις, ακόμα και πολιτικοί χρησιμοποιούν την επανεκκίνηση για να χαράξουν νέους δρόμους, να αναπτερώσουν την ελπίδα και την αισιοδοξία στους ανθρώπους της χώρας μας. Το περιοδικό JewelTime κάνει μια νέα αρχή στο χώρο των περιοδικών εκδόσεων κοσμήματος, με φιλοδοξία να αποτελέσει το όχημα που θα φέρει την ελληνική κοσμηματοποιία στις λεωφόρους των μεγάλων αγορών και της νέων προσδοκιών στην εποχή που ξανοίγεται μπροστά μας.

Τον τελευταίο καιρό πολύ σημαντικές ειδήσεις προέρχονται από τον κλάδο των εξαγωγών. Εισροές κατά 2 δισ. ευρώ υψηλότερες, σε σχέση με το 2011 εκτιμάται ότι προσέφεραν πέρυσι στην ελληνική οικονομία οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων, ξεπερνώντας σε συνολική αξία τα 24 δισ. ευρώ, σύμφωνα με ανάλυση του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, βασισμένη σε στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Η επίδοση αυτή αντιστοιχεί σε ποσοστό 12,6% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ αν προστεθούν και οι εξαγωγές υπηρεσιών, οι εξωστρεφείς ελληνικές επιχειρήσεις συνεισφέρουν ποσοστό μεγαλύτερο του 20% (ως και 23%) του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος.

Αυτό δείχνει ότι η εξωστρέφεια, ο εξαγωγικός προσανατολισμός και ο σχεδιασμός των αντίστοιχων ενεργειών από μέρους των ελληνικών επιχειρήσεων είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος από τη σημερινή ομιχλώδη πραγματικότητα που βιώνει ο επιχειρηματικός κόσμος γενικά, αλλά και ειδικότερα στον ιδιαίτερα πληττόμενο από την οικονομική δυσπραγία κλάδο κοσμήματος και ρολογιού στη χώρα μας.

Αυτό ήταν το βασικό σκεπτικό της έκδοσης του JewelTime, ενός νέου περιοδικού που στοχεύει στην αναθέρμανση της ελληνικής κοσμηματοποιίας μέσω της διάνοιξης διαύλων επικοινωνίας και επιχειρηματικής συνεργασίας με δυναμικές χώρες του εξωτερικού, που μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για μια εξαγωγική ανάκαμψη του ελληνικού κοσμήματος.

Γνωρίζουμε ότι επιλέξαμε μια δύσκολη, πρωτότυπη και συνάμα συναρπαστική διαδρομή. Βαδίζουμε σε πρωτοφανέρωτα μονοπάτια, μιας και κανένα άλλο ελληνικό περιοδικό δεν έχει επιχειρήσει να γίνει κοινωνός ενός μεγάλου επιχειρηματικού και παραγωγικού κλάδου με τεράστια ιστορία, όπως το ελληνικό κόσμημα, σε αγορές του εξωτερικού.

Επιλέξαμε να ακολουθήσουμε την πρώτη μας διαδρομή προς την Ρωσία, μια αγορά ιδιαίτερα απαιτητική και διαρκώς αναπτυσσόμενη, αφού η ανάκαμψη μετά την οικονομική περιπέτεια του 1998 οδήγησε στην συσσώρευση σημαντικού πλούτου σε ευρεία τμήματα του ρώσικου πληθυσμού, διαμορφώνοντας μια μεγάλη με μέγεθος μικρομεσαία τάξη, που γοητεύεται από τον πλούτο και την πολυτέλεια.

Η αρχή λοιπόν έγινε, το JewelTime ταξίδεψε στην Αγία Πετρούπολη αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές της αχανούς Ρωσικής Ομοσπονδίας, διαβάστηκε στη ρωσική γλώσσα από χιλιάδες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο κοσμήματος, και σας ομολογούμε ότι άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις!

Η συνέχεια για τους συντελεστές του JewelTime αφορά στην έκδοση ενός αγγλόφωνου περιοδικού, που σε πρώτη φάση θα ταξιδέψει σε έναν πολύ μακρινό αλλά πολύ οικείο προορισμό: την Αυστραλία! Στη χώρα των καγκουρό, οι Έλληνες αντιπροσωπεύουν το 1,9% του πληθυσμού και είναι πλέον 412.000, με τους περισσότερους να ζουν στην Πολιτεία της Βικτώριας, στη Μελβούρνη.

Το μέλλον στην εξωστρέφεια

Η ελληνική αγορά κοσμήματος γνωρίζει πρωτόγνωρες δυσκολίες. Αρκετά κοσμηματοπωλεία έχουν ήδη βάλει λουκέτο, ενώ πολλά περισσότερα επιβιώνουν οικονομικά στα όριά τους. Το ίδιο ισχύει και για πολλούς παραγωγούς, που αναζητούν εναγωνίως διέξοδο από ένα τούνελ που ακόμα φαίνεται σκοτεινό.

Ωστόσο, μία αχτίδα φωτός διαφαίνεται σε όσους κλάδους ή επιχειρήσεις έχουν εξαγωγικό προσανατολισμό. Τα στοιχεία του Πανελλήνιου Συνδέσμου Εξαγωγέων είναι άκρως διαφωτιστικά και προκύπτουν από τις εκτιμήσεις για την πορεία των εξαγωγών κατά τον περασμένο Νοέμβριο, οπότε και η αξία τους, χωρίς τα πετρελαιοειδή, ανήλθε στο ποσό των 1.559,5 εκατ. ευρώ έναντι 1.508,8 εκατ. ευρώ σε σύγκριση με τον αντίστοιχο μήνα του έτους 2011, παρουσιάζοντας αύξηση 3,4%. Με την αύξηση αυτή, προκύπτει επιτάχυνση των ρυθμών αύξησης, σε επίπεδο 12μήνου, καθώς κατά την περίοδο Δεκεμβρίου 2011 - Νοεμβρίου 2012, η αξία των εξαγωγών, χωρίς τα πετρελαιοειδή, παρουσίασε αύξηση 7,7% σε σύγκριση με το αντίστοιχο δωδεκάμηνο Δεκεμβρίου 2010 - Νοεμβρίου 2011.

Εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών, για τον περασμένο Νοέμβριο, προκύπτει αύξηση στις εισροές από τις εξαγωγές ελληνικών προϊόντων κατά 1 δισ.ευρώ, σε σχέση με την αντίστοιχη περυσινή περίοδο (15.673,8 εκατ. ευρώ, έναντι 14.677,1 εκατ. ευρώ), ενώ με την προσθήκη των πετρελαιοειδών, μετά τις απαραίτητες διασαφήσεις της ΕΛ-ΣΤΑΤ, προβλέπεται ότι η συνολική αξία των ελληνικών εξαγωγών προϊόντων, το 2012, θα ξεπεράσει τα 24 δισ. ευρώ.

Οι εκτιμήσεις της Προέδρου του Πανελληνίου Συνδέσμου Εξαγωγέων, Χριστίνας Σακελλαρίδη, είναι αρκετά διαφωτιστικές:

«Η συμμετοχή των εξαγωγών, αγαθών και υπηρεσιών, στο ΑΕΠ ξεπερνάει πλέον το 20%, και αν σε αυτή προστεθεί η συνεισφορά του Τουρισμού (16%, σύμφωνα με το ΣΕΤΕ) και πάνω από 4% της Ναυτιλίας (σύμφωνα με έρευνες Ελληνικών Τραπεζών), διαμορφώνεται μία νέα εικόνα για την ελληνική οικονομία, πιο ανοικτή, πιο εξωστρεφής και πιο διεθνοποιημένη. Αποδεικνύεται με άλλα λόγια, ότι η εξωστρέφεια, συνολικά, αποτελεί τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, το συγκριτικό της πλεονέκτημα και τον πυλώνα ανάκαμψης και ανάπτυξης της οικονομίας.

Οι προβλέψεις για περαιτέρω βελτίωση της εικόνας, στους διεθνοποιημένους τομείς της οικονομίας για το 2013, δε θα πρέπει να μείνουν στα χαρτιά και ως ευχολόγια., αλλά να αποτελέσουν τη βάση για ουσιαστική στήριξη της εξωστρεφούς επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα, ως πυρήνα κάθε αναπτυξιακής πολιτικής».

ΓΟΥΡΓΙΏΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Βιοτεχνών Αργυροχρυσοχόων Κοσμηματοπωλών Ωρολογοπωλών Ελλάδας

Με εξωστρέφεια και τόλμη θα δημιουργήσουμε στέρεες διεθνείς συνεργασίες

Σε μια περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής ύφεσης, όπου ο κλάδος κοσμήματος έρχεται αντιμέτωπος με πολύ δύσκολες καταστάσεις, η πρωτοβουλία του περιοδικού Jewel Time να ανοίξει τα φτερά του και να πετάξει μακριά, με πρώτο του προορισμό τη Ρωσική Ομοσπονδία, είναι εξαιρετική.

Η εξωστρέφεια και η καινοτομία, όταν συνδυάζονται με την τόλμη και την επινοητικότητα, πάντοτε στην περίπτωση των Ελλήνων επιχειρηματιών αναδεικνύονταν σε μια μεγάλη προωθητική δύναμη, που έδινε λύσεις και διεξόδους σε επιχειρηματικά σχέδια και πρωτοπόρες ιδέες.

Ο κλάδος του ελληνικού κοσμήματος έχει μια μακραίωνη ιστορική διαδρομή, έχει παρελθόν, δυναμικό παρόν και ελπιδοφόρο μέλλον.

Η ελληνική αργυροχρυσοχοϊκή τέχνη χάρη στους ταλαντούχους τεχνίτες και τους ανήσυχους επιχειρηματίες της κατάφερε να δημιουργήσει μια ιδιαίτερα δυναμική παρουσία τόσο στο χώρο της τέχνης του κοσμήματος όσο και στον επιχειρηματικό. Ο πλούτος των πηγών έμπνευσης που προέρχεται από το ιστορικό παρελθόν το πολιτισμικό και φυσικό περιβάλλον σε συνδυασμό με την χρησιμοποίηση παλιών και νέων τεχνικών στις οποίες ο έλληνας αργυροχρυσοχόος και ο καλλιτέχνης είναι μυημένος, συντελούν στην δημιουργία κοσμημάτων σύγχρονων, και ανανεωμένων, τα οποία χαρακτηρίζονται από την ιδιαιτερότητα μιας τέχνης που η δημιουργικότητα και η φαντασία συνυπάρχουν και ισορροπούν κάτω από αιώνιους κανόνες που σφραγίζουν την τέχνη του ελληνικού κοσμήματος εδώ και πέντε χιλιάδες χρόνια.

Το μεγάλο ατού του ελληνικού κοσμήματος είναι η υψηλή ποιότητα και το γεγονός ότι κατά βάση είναι χειροποίητο, σε αντίθεση με άλλες χώρες της ευρωπαϊκής παραγωγής, που χαρακτηρίζονται από τη βιομηχανοποίηση, τη μαζική παραγωγή και την τυποποίηση ενός προϊόντος που για εμάς τους Έλληνες κυρίως αποτελεί δημιούργημα τέχνης.

Η προσπάθεια του JewelTime να μεταλαμπαδεύσει τις αξίες και τη φιλοσοφία των ελλήνων παραγωγών στη Ρωσία, να αναδείξει τα πλεονεκτήματα, την υψηλή τεχνική, την εξαιρετική δημιουργική ικανότητα και τα μοναδικά σχέδια που προσφέρουν οι Έλληνες παραγωγοί στους πελάτες τους και το καταναλωτικό κοινό, αποτελεί μια αξιέπαινη προσπάθεια, που ελπίζουμε ότι θα αγκαλιαστεί από τους Ρώσους συνάδελφους επαγγελματίες, που κινούνται σε μια απαιτητική αγορά.

Κομβικός παράγοντας στην προσπάθεια συνάντησης του ελληνικού κοσμήματος με τη ρωσική αγορά, εμείς οι Έλληνες κοσμηματοποιοί εκτιμούμε ότι αποτελούν οι ιστορικές παρακαταθήκες των δύο λαών.

Οι Ρώσοι και οι Έλληνες χαρακτηρίζονται από πολλά κοινά στοιχεία μέσα στην μακραίωνη ιστορική διαδρομή τους. Συχνά αντιμετώπισαν τους ίδιους εχθρούς, πολλές φορές βοήθησε η μία πλευρά την άλλη, ενώ σημαντικό ενοποιητικό στοιχείο των δύο λαών αποτελεί η ορθόδοξη χριστιανική πίστη μας, που μας εμπνέει ακόμα και σήμερα, και μας οπλίζει με κουράγιο και δύναμη για να υπερβούμε τις Συμπληγάδες Πέτρες της σημερινής οικονομικής κρίσης

Πιστεύω ότι όπως τα κατάφερε και η Ρωσία με τη δική της οικονομική περιπέτεια του 1998, έτσι και η Ελλάδα θα τα καταφέρει, κοιτάζοντας μπροστά, ατενίζοντας αισιόδοξα το μέλλον και επιδιώκοντας να συνεργαστεί με οικονομίες και δυνάμεις που σέβονται το κοινό συμφέρον και επενδύουν στο αμοιβαίο όφελος.

Εύχομαι κάθε επιτυχία στη νέα σας προσπάθεια και καλές συνεργασίες με τους Ρώσους συναδέλφους από τον κλάδο του κοσμήματος.

Τεύχος 1

Το στολίδι της Κρήτης

Αναπτυγμένη τουριστική υποδομή, μοναδικού  κάλλους παραλίες και δραστηριότητες για κάθε γούστο

Στο νοτιότερο άκρο της Ευρώπης και στο σταυροδρόµι τριών ηπείρων και πέντε θαλασσών, την Κρήτη, βρίσκονται τα πανέµορφα Χανιά. Μέσα από την πολυκύµαντη ιστορία τους, αποτέλεσαν σηµείο συνάντησης διαφορετικών λαών, χωνευτήρι πανάρχαιων και ετερόκλητων πολιτισµών των αιώνων. Είναι ένας τόπος ελληνικός, µοναδικό κράµα στοιχείων από την δηµιουργική αφοµοίωση των πολυποίκιλων πολιτισµικών µορφών σε ένα εκπληκτικής οµορφιάς φυσικό πλαίσιο.

«Σύγχρονη και δελεαστική επιχειρηματική πρόταση, ιδίως στον τομέα του τουρισμού» χαρακτήρισε την Κρήτη ο Περιφερειάρχης Σταύρος Αρναουτάκης, χαιρετίζοντας τις εργασίας, του Ελληνορωσικού Τουριστικού Φόρουμ «Χαρτογραφώντας το μέλλον των Ελληνορωσικών σχέσεων», που διοργάνωσε πρόσφατα το Ελληνορωσικό Εμπορικό Επιμελητήριο στη Χερσόνησο Κρήτης.

Ο Περιφερειάρχης Κρήτης στο χαιρετισμό που απηύθυνε σ’ ένα πολυπληθές ακροατήριο, εκτός από τις ομορφιές στάθηκε ιδιαίτερα στις υποδομές του νησιού, που δύναται ν’ απορροφήσει ακόμα περισσότερους τουρίστες από την αγορά της Ρωσίας. Ήδη -είπε ο κ. Αρναουτάκης- οι περισσότεροι των Ρώσων που έρχονται στην Ελλάδα, προτιμούν την Κρήτη. «Ένα τόπο ευλογημένο, που σε ετήσια βάση μετρά 3 εκατομμύρια αφίξεις ξένων επισκεπτών» είπε χαρακτηριστικά.

Δεν είναι τυχαία η επιλογή εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών από πολλές περιοχές της Ρωσίας, αλλά και του τουριστών από όλο τον κόσμο. Διότι η Κρήτη, και τα Χανιά ειδικότερα, αποτελούν έναν από τους πιο όμορφους καλοκαιρινούς τουριστικούς προορισμούς της Ελλάδας. Αξίζει λοιπόν να τον περιδιαβούμε από τις σελίδες του Jewel Time…

Τα πανέμορφα Χανιά

Ο Νοµός Χανίων είναι το δυτικότερο τµήµα της μεγαλονήσου µε έκταση 2376 τ. χλµ. και πληθυσµό 150.387
κατοίκων. Συνορεύει ανατολικά µε το Νοµό Ρεθύµνης ενώ βρέχεται στις τρεις άλλες πλευρές του, σε έκταση 350 χιλιόμετρων ακτής, από τη ζεστή Μεσόγειο Θάλασσα, το Κρητικό Πέλαγος στο βορρά και το Λυβικό στο νότο.

Η µαγευτική οροσειρά των Λευκών Ορέων ή Μαδάρων, µε πολλές δεκάδες κορυφές και ψηλότερη όλων τις Πάχνες (2454 µ.), αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του νομού.

Τα Χανιά είναι η πρωτεύουσα του Νομού Χανίων και βρίσκεται στο βόρειο-ανατολικό τμήμα του νομού. Αποτελούν το διοικητικό, οικονομικό, εμπορικό και επικοινωνιακό κέντρο του νομού που φέρει το ίδιο όνομα.

Ο Δήμος Χανίων έχει πραγματικό πληθυσμό 53.373 κάτοικους (απογραφή 2001) και έκταση 12.564 στρέμματα. Βρίσκεται στην ανατολική πλευρά της ακτής Χανιών, στον λαιμό του ακρωτηρίου.

Η πόλη των Χανίων είναι χτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Κυδωνίας είδε κι έζησε πολλούς επιδρομείς, και πολιτισμούς των οποίων τα αποτυπώματα φαίνονται σε προσόψεις των εκλεκτών μνημείων της. Μέσα στο διάβα της ιστορίας, κατάφερε να κρατήσει τα τοπικά αυθεντικά χρώματά της, παρά το διαρκώς αυξανόμενο τουρισμό της.

Θωρείται από τις πιο όμορφες πόλεις της Ελλάδος και η πιο γραφική της Κρήτης. Τα Χανιά χαρακτηρίζονται από έντονη πνευματική ζωή. Πλήθος πολιτιστικών εκδηλώσεων λαμβάνουν χώρα κάθε χρόνο (εκθέσεις, φεστιβάλ, θεατρικές και μουσικές παρστάσεις, εικαστικά κ.α).

Η πόλη έχει δύο εισόδους: το αεροδρόμιο στο Ακρωτήρι, και το λιμάνι της Σούδας (το μεγαλύτερο της Μεσογείου).

Κυρίαρχη θέση στο κέντρο της πόλης κατέχει η Δημοτική αγορά, ένα περίλαμπρο οίκημα σε σταυρωτό σχήμα που ολοκληρώθηκε το 1913 με πρότυπο την ανάλογη της Μασσαλίας .

Σε απόσταση πολύ κοντινή από το κέντρο της πόλης σας περιμένει ο Δημοτικός κήπος και δίπλα του το πάρκο Ειρήνης και Φιλίας των λαών. Οι κήποι είναι οι ομορφότεροι της Κρήτης. Ο δημοτικός κήπος διαθέτει μικρό ζωολογικό κήπο με ζώα της κρητικής πανίδας.

Το ενετικό λιμάνι, γραφικότατο, οποιαδήποτε ώρα και εποχή αποτελεί πόλο έλξης για επισκέπτες και ντόπιους, τόσο για την ομορφιά του όσο και για τις επιλογές διασκέδασης που παρέχει για όλα τα γούστα και τις απαιτήσεις του κόσμου. Οι συνοικίες της παλιάς πόλης «εντός των τειχών», διατηρούν την βενετσιάνικη αρχοντιά τους. Στενά σοκάκια πλακόστρωτα περιβάλλονται από καλαίσθητα αναπαλαιωμένα σπίτια διαφόρων εποχών, προσφέρονται για ένα ευχάριστο περίπατο. Πολλά νεοκλασικά κτίσματα σώζονται εξάλλου και σε συνοικίες που «γειτνιάζουν» με την πόλη των Χανίων, όπως η Χαλέπα.

Πολυκύμαντη ιστορία

Οι αρχαιολογικές έρευνες στην πόλη των Χανίων αποδεικνύουν ότι αυτή είναι χτισμένη πάνω στα ερείπια της Κυδωνίας, μιας αξιόλογης αρχαίας πόλης. Η πόλη χτίσθηκε κατά τους προϊστορικούς χρόνους από τον Κύδωνα, γιο - σύμφωνα με τους αρχαίους Κρήτες - του Ερμή - κατ’ άλλους του Απόλλωνα - και της νύμφης Ακακαλίδας, κόρης του Μίνωα. Η Κυδωνία αναφέρεται από τον Όμηρο ως μια από τις σπουδαιότερες πόλεις της Κρήτης, ενώ οι Κύδωνες θεωρούνται ως προελληνικό φύλο. Οι αρχαίοι συγγραφείς θεωρούν την Κυδωνία «μητέρα των άλλων κρητικών πόλεων».

Πολλές είναι οι εκδοχές όσον αφορά στην ετυμολογία του τοπωνυμίου της πόλης. Πιθανόν από παραφθορά του ονόματος Χθονία, που ήταν ένα από τα αρχαία ονόματα της Κρήτης, να προέρχονται τα Χανιά. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή προέρχεται από το Αραβικό Χάνι ή τέλος από την αλχανία κώμη (προάστιο ή συνοικία της Κυδωνίας).

Πολιτιστική παράδοση

Τα Χανιά διακρίνονται από μια εξαιρετικά πλούσια πολιτιστική παράδοση. Η κρητική λαϊκή παράδοση αποτυπώνεται ιδιαίτερα στην τέχνη (σε υφαντά, σεβρέδες, χαλιά πετσέτες κ.λ.π) που εκφράζει την αίσθηση της ομορφιάς και της καλλιτεχνικής διάθεσης των κατοίκων των Χανίων. Απλές γυναίκες χωριών, αλλά και συνεταιριστικές οργανώσεις κατασκευάζουν κεντητά από μετάξι ή μαλλί. Στα Χανιά μπορείτε να βρείτε μοναδικά χειροτεχνήματα από γυαλί, ξύλο και μέταλλο, καθώς και εργαστήρια με είδη κεραμικής, ξυλογλυπτικής καθώς και μεταλλουργίας.

Ιδιόμορφη επίσης είναι η τέχνη της παραγωγής των στιβανιών στην οδό Σκρύδλοφ στα Χανιά. Χαρακτηριστικά είναι και τα κρητικά μαχαίρια με τα ευρηματικά τετράστιχα.

Ο επισκέπτης έχει πολλές ευκαιρίες να εμπλουτίσει το ταξίδι του, παρακολουθώντας τις πολυποίκιλες πολιτιστικές εκδηλώσεις, που πραγματοποιούνται σε κάθε περιοχή της χώρας, να συμμετάσχει στα δρώμενα, τα οποία συνδέονται με γοητευτικά έθιμα και να γνωρίσει άγνωστες αλλά ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες πτυχές της κρητικής λαϊκής κληρονομιάς.

Μουσεία

Η θεματική ενότητα που ακολουθεί στοχεύει στην σύντομη παρουσίαση των Μουσείων της πόλης των Χανίων. Τα μουσεία της πόλης φιλοξενούν ένα πλούσιο αρχαιολογικό υλικό και εκθέματά που σκιαγραφούν μία διαχρονική εικόνα της πολιτισμικής ιστορίας του Νομού Χανίων. 

Η φύση των Χανίων

Η περιοχή των Χανίων διαθέτει ονειρικές παραλίες (415 χλμ. ακτές) από τις οποίες πολλές είναι οργανωμένες ως ακτές λουομένων και συνδυάζονται με τις εξαιρετικές ξενοδοχειακές μονάδες που υπάρχουν εκεί. Οι παραλίες της Νέας Χώρας, της Χρυσής Ακτής, των Αγ. Αποστόλων, της Αγ. Μαρίνας, του Πλατανιά, του Γερανίου, της Κισάμου, του Μπάλου, των Φαλασάρνων, της Ελαφόνησου, της Παλαιόχωρας, της Σούγιας, του Λουτρού, του Φραγκοκάστελου, των Σφακίων, του Μαραθίου, των Καλυβών, της Γεωργιούπολης, του Καβρού, της Αλμυρίδας αποτελούν μικρό μόνο μέρος από τις αγαπητές των Χανίων.

Οι αυστηροί ορεινοί όγκοι συναντούν το βαθύ γαλάζιο της θάλασσας δημιουργώντας ένα τοπίο σπάνιας και μοναδικής ομορφιάς. Οι παραλίες τα κρυστάλλινα νερά, η πλούσια χλωρίδα και πανίδα, το ήπιο κλίμα διαμορφώνουν ιδανικές συνθήκες διαβίωσης και ένα μαγευτικό περιβάλλον που σας προκαλεί να το εξερευνήσετε.

Παρακάτω, μπορείτε να πάρετε μια γεύση από τις πιο χαρακτηριστικές και εντυπωσιακές παραλίες των Χανίων.

Ελαφονήσι

Το Ελαφονήσι βρίσκεται βρίσκεται κοντά στο νοτιοανατολικότερο σημείο της Κρήτης, 43 χλμ από το Καστέλι και 76 από τα Χανιά. Η πρόσβαση στο νησί που βρίσκεται πολύ κοντά στην παραλία στα περίπου 100m γίνεται και με τα πόδια, μιας και τα νερά είναι πολύ ρηχά! Τα νερά είναι ροζ από τα χιλιάδες κοχύλια που έχουν θρυμματιστεί κατά την πάροδο του χρόνου δίνοντας μια ξεχωριστή όψη στην αμμουδιά.

Φαλάσσαρνα

Η αρχαία Φαλάσσαρνα βρίσκεται στα νότια του νομού Χανίων 59 χλμ από την πόλη και αποτελείται από δύο μεγάλες παραλίες. Εδώ ήταν το αρχαίο ναυτικό λιμάνι της Πολυρήνιας. Το όνομα προέκυψε από την μυθολογική νύμφη Φαλάσαρνα. Τα Φαλάσαρνα ήταν πιο σημαντική πόλη από την Πολυρήνια, όπου είχαν και δικό τους νόμισμα με τη μορφή γυναίκας από τη μια πλευρά και τα γράμματα ΦΑ στην άλλη. Στην ερειπωμένη πόλη μπορούμε να προσέξουμε τα τείχη της πόλης, τμήματα του τείχους της Ακρόπολης, απομεινάρια σπιτιών, αρχαίους τάφους καθώς και ένα πέτρινο θρόνο ο οποίος πιθανολογείται οτι ήταν αφιερωμένος στο Θεό της Θάλασσας, τον Ποσειδώνα.

Μπάλος

Η λιμνοθάλλασα του Μπάλου βρίσκεται στο ακρωτήρι της Γραμβούσας στο νοτιοδυτικότερο σημείο στην Κρήτη, κοντά στην πόλη της Κισσάμου. Μπορείτε να πάτε στον Μπάλο είτε με καραβάκι από την Κίσσαμο ή με το αυτοκίνητο σε χωματόδρομο που στο τέρμα χρειάζεται και λίγη πεζοπορία. Η θάλασσα είναι ζεστή με πεντακάθαρα νερά και εκπληκτικό χρώμα στην άμμο. Θεωρείται το πιο εντυπωσιακό μέρος του νομού Χανίων μαζί με το Ελαφονήσι.

Κεδρόδασος

Το κεδρόδασος είναι ένα σπάνιας ομορφιάς δάσος από κέδρους και βρίσκεται 45 χλμ από την πόλη των Χανίων και 3 χλμ. από το Ελαφονήσι προς τα ανατολικά. Είναι μια πολύ ήσυχη και καθαρή παραλία με κρύα νερά που χρησιμοποιείται από κατασκηνωτές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού που έρχονται για εναλλακτικό τουρισμό.

Παλαιόχωρα

Η Παλαιόχωρα βρίσκεται 70 χλμ. από τα Χανιά και 200 χλμ. από το Ηράκλειο. Είναι κτισμένη πάνω σε μια χερσόνησο ανάμεσα σε δυο γραφικούς κόλπους. Βρέχεται από το Λυβικό πέλαγος και δίκαια θεωρείται η «Νύμφη του Λυβικού» και «Χώρα του ήλιου» με αρκετές παραλίες, με άμμο ή με βότσαλα. Έχει 2.500 κατοίκους και μεγάλο αριθμό κλινών σε μικρά ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα. Μπορείτε να επισκεφτείτε αρχαιολογικούς και ιστορικούς τόπους, βυζαντινές εκκλησίες και μοναστήρια, μουσεία, ξακουστά φαράγγια όπως της Σαμαριάς, της Αγίας Ειρήνης κτλ, αρχαιολογικές πόλεις όπως Λισσός, Έλυρος, Καντανία, σπήλαια, παραλίες κτλ. Έχει καθημερινή θαλάσσια συγκοινωνία για την Σούγια, Αγία Ρουμέλη, Λουτρό, Χώρα Σφακίων, το Ελαφονήσι και τη Γαύδο. Υπάρχουν αρκετές διαδρομές με πεζοπορία με τα ευρωπαϊκά μονοπάτια Ε4 & Ε1, αλλά και έξω από αυτά όπου όλες καταλήγουν σε μια από τις όμορφες παραλίες μας.

Αγία Ρουμέλη

Η Αγία Ρουμέλη βρίσκεται 40 χλμ. από την πόλη των Χανίων στην έξοδο του φαραγγιού της Σαμαριάς και είναι κτισμένη πάνω στα ερείπια της αρχαίας Τάρρας, που ήταν γνωστή για το μαντείο της και καταστράφηκε από σεισμό το 66 μ.Χ. Η Τάρρα ήταν μικρή αλλά ανεξάρτητη πόλη και έκοβε και αυτή δικά της νομίσματα που στην μια μεριά απεικόνιζαν το κεφάλι ενός αίγαγρου και ένα βέλος και στην άλλη μεριά μια μέλισσα. Είναι ένα χωριουδάκι, περιστοιχισμένο από άγρια βουνά που κόβουν την ανάσα και μια μεγάλη παραλία με υπέροχα βότσαλα που βλέπει στο Λυβικό πέλαγος. Το χωριό είναι απόμακρο και αρκετά απομονωμένο. Οι μόνοι τρόποι για να φτάσεις σ΄αυτό είναι είτε με τα πόδια είτε με το πλοίο, αφού δρόμος δεν υπάρχει.

Ιστιοπλοΐα

Τα Χανιά είναι σίγουρα γνωστά για τις πανέμορφες ακτές, τις παραλίες και τους αρχαιολογικούς τόπους τους. Προορισμοί που συνδυάζουν όλα αυτά είναι οι Μένιες και η Γραμβούσα. Όμως ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η προσέγγιση τους με ιστιοφόρο σκάφος. Αυτό είναι δυνατόν καθώς στο ενετικό λιμάνι των Χανίων μπορεί κανείς να ναυλώσει ένα τέτοιο σκάφος με έμπειρους καπετάνιους και να βιώσει μοναδικές στιγμές στο κρητικό πέλαγος. Παράλληλα η επαφή με ένα εξαιρετικό άθλημα δίνει την δυνατότητα για μια πρώτη πρακτική αλλά και θεωρητική προσέγγιση της ιστιοπλοΐας.

Τα σκάφη μπορούν να φιλοξενήσουν 4-7 άτομα σε καμπίνες διαθέτουν πλήρως οργανωμένη κουζίνα, μπάνιο και σαλόνι καθιστώντας ακόμα και μια πολυήμερη παραμονή ιδιαίτερα άνετη. Απαραίτητος εξοπλισμός είναι καπέλο, αντιηλιακό, άνετα ρούχα αλλά και ζεστά για το βράδυ αν η παραμονή προβλέπει κάτι τέτοιο.

Θαλάσσιο καγιάκ

Είναι αυτονόητο ότι τα Χανιά είναι ένας τόπος άρρηκτα δεμένος με την θάλασσα και ιδανικός για θαλάσσιες δραστηριότητες. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερους ανθρώπους να ασχολούνται με την ιστιοσανίδα και το θαλάσσιο καγιάκ στην ευρύτερη περιοχή του νομού. Μοναδικές διαδρομές στα βόρεια ή στα νότια παράλια, προσέγγιση ανεξερεύνητων κόλπων, μπάνιο και μοναδική άσκηση μέσα στην θάλασσα είναι μερικές από τις δυνατότητες που προσφέρει η ενασχόληση με το θαλάσσιο καγιάκ.

Καταδύσεις στην Δυτική Κρήτη

Το εξαιρετικά όμορφο και ενδιαφέρον ανάγλυφο της ξηράς στο νομό Χανίων και την Κρήτη συνολικότερα, συνεχίζει και κάτω από την – σημερινή – στάθμη της θάλασσας με φαράγγια, βράχους, κάθετους τοίχους, λιβάδια, σπηλιές και ναυάγια που περιμένουν κρυμμένα κάτω από την όποια ψευδαίσθηση μονοτονίας αφήνει η επιφάνεια.

Θέσεις για αλεξίπτωτο πλαγιάς

• Ν. Χώρα, 2 χλμ. από το κέντρο των Χανίων.

• Οροπέδιο Ομαλού, 45 χλμ. από την πόλη των Χανίων. Μαγευτική πτήση από Καλλέργη σε βορειοδυτική-δυτική κατεύθυνση πάνω από το φαράγγι της Σαμαριάς και το Γκίγκιλο.

• Φαλάσαρνα, πάνω από την αρχαία πόλη σε δυτική κατεύθυνση.

• Οροπέδιο Ασκύφου.

• Μοναδική πτήση πάνω από τη λίμνη του Κουρνά σε βόρεια-βορειοανατολική κατεύθυνση.

• Πάνω από το Βαρύπετρο με θέα τα Λευκά Όρη και τη λίμνη της Αγιάς.

• Ελαφονήσι, με νότιο προσανατολισμό και θέα το Ελαφονήσι και το Λυβικό Πέλαγος.

• Παλαιόχωρα, με νότιο προσανατολισμό, πτήση πάνω από την Παλαιόχωρα και θέα το Λυβικό Πέλαγος.

Τεύχος 1 (για Ρωσία)

Φυσικό κάδρο ζωγραφικής…

Άγρια ομορφιά, μοναδική αρχιτεκτονική, πλούσιες επιλογές

Χειμώνας στην Ελλάδα; Κι όμως, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, η Ελλάδα δεν είναι μόνο παραλίες, καυτή άμμος, και ηλιοθεραπεία σε απίστευτης ομορφιάς νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου Πελάγους. Η χώρα διαθέτει και μοναδικού κάλλους ορεινά τοπία. Μια τέτοια ξεχωριστή περίπτωση είναι τα Ζαγοροχώρια. Πρόκειται για ένα δίκτυο από 46 πανέμορφα χωριά, όπου κανείς μπορεί να βρει ό,τι ζητάει. Χωριά με ζωή ή με ηρεμία, χωριά με απίστευτη θέα ή χωριά μέσα στο δάσος. Δάση αλλά και ξερές κορυφές, πεντακάθαρα ποτάμια, όπως ο Βοϊδομάτης, το καθαρότερο ποτάμι της Ευρώπης, αλλά και αλπικές λίμνες, όπως οι δρακόλιμνες.

Λένε ότι οι τέσσερις εποχές σμίγουν στην περίφημη αλπική λίμνη Δρακόλιμνη, στο όρος
Γκαμήλα.

Τα Ζαγοροχώρια είναι ένας από τους πιο ονομαστούς τόπους στη ορεινή Ελλάδα. Απίστευτα άγριας ομορφιάς τοπία, σπάνια πανίδα και χλωρίδα, διάφανα ποτάμια και μια ξεχωριστή παραδοσιακή αρχιτεκτονική των οικισμών, από πέτρα και ξύλο που είναι τα κύρια υλικά από τα οποία κατασκευάζονταν και κατασκευάζονται ακόμη τα σπίτια, καθώς τα περισσότερα χωριά στο Ζαγόρι, είναι χαρακτηρισμένα παραδοσιακοί οικισμοί.

Η χαράδρα του Βίκου (ή αλλιώς φαράγγι του Βίκου) είναι επίσης ένα αξιοθέατο που αξίζει όχι μόνο να δείτε αλλά και να περπατήσετε μιας και διασχίζεται από ευρωπαϊκό μονοπάτι με σήμανση.

Οι δραστηριότητες που μπορείτε να κάνετε πολλές. Κάποιες από αυτές είναι πεζοπορία, ιππασία, αναρρίχηση, ορειβασία, rafting, κανό/καγιάκ, mountain bike.

Ο κόσμος κάτι παραπάνω από φιλόξενος και φιλικός.

Τα παραδοσιακά φαγητά υπέροχα! Μην ξεχάσετε να δοκιμάσετε τις περίφημες πίτες, τα γλυκά του κουταλιού και τα κρεατικά της περιοχής που είναι υπέροχα. Συνοδεύστε το φαγητό σας με ωραίο κόκκινο κρασί της περιοχής, και περάστε τα βράδια σας πίνοντας το ντόπιο τσίπουρο.

Σλάβικη ονομασία

Το τοπωνύμιο Ζαγόρι προέρχεται από τη σλαβική πρόθεση Za που σημαίνει πίσω και την αιτιατική του ουσιαστικού gora που σημαίνει βουνό, δηλαδή περιοχή πίσω από το βουνό. Είναι μετάφραση του αρχαίου ονόματος της περιοχής, «Παρωραία», που σημαίνει «παρά το όρος», από σλαβικά φύλα που κατήλθαν στην περιοχή τον 6ο αιώνα.

Τα Ζαγοροχώρια αποτελούν μια ξεχωριστή οικιστική, ιστορική και πολιτιστική ενότητα 46 χωριών, βόρεια από το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων, στο βορειοδυτικό άκρο της Πίνδου. Τα φυσικά όρια τους καθορίζονται νότια από το βουνό Μιτσικέλι, βόρεια από το ποταμό Αώο, ανατολικά από τα βουνά του Λύγκου και δυτικά από τον ορεινό όγκο της Τύμφης.

Το Ζαγόρι χωρίζεται γεωγραφικά σε τρεις ενότητες: το Κεντρικό, το Δυτικό και το Ανατολικό Ζαγόρι με είκοσι, δέκα και δεκαέξι χωριά αντίστοιχα.

Το Ζαγόρι ήταν μέλος του αρχαίου ελληνικού βασιλείου των Μολοσσών, που στην ύστερη κλασική εποχή επικράτησε σε όλη την Ήπειρο. Η Ολυμπιάδα, η μητέρα του Μέγα Αλέξανδρου, καταγόταν από την πόλη «Μολοσσίδα», στην συμβολή των ποταμών Βοϊδομάτη, Αώου και Σαραντάπορου.

Στην Βυζαντινή εποχή, δεν μνημονεύεται σε κάποιο χρονικό ότι η περιοχή υπέστη καταστροφές από κάποιο κατακτητή. Κάτι ανάλογο συνέβη και στην Τουρκοκρατία: το δύσβατο έδαφος πρόσφερε ασφάλεια στον πληθυσμό. Στην πραγματικότητα, από το 1430 που οι Τούρκοι κατέκτησαν την Ήπειρο, με την συνθήκη του Βοϊνίκου, εγκαθιδρύθηκε ένα ειδικό καθεστώς μεταξύ του «Κοινού του Ζαγορίου» και των Οθωμανικών αρχών, και αποδίδονταν κάποιος φόρος ως αντάλλαγμα για την μερική αυτονομία της περιοχής. Η είσοδος τουρκικών στρατευμάτων γίνονταν μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Τα 14 χωριά του Ζαγορίου η ύπαρξη των οποίων χρονολογούνται από το 912 μ.Χ., (τα υπόλοιπα ιδρύθηκαν αργότερα), από τον 16ο αιώνα γνώρισαν σταδιακά εμπορική και οικονομική άνθιση, καθώς η γη και τα περιουσιακά τους στοιχεία δεν κατασχέθηκαν ποτέ από τις τουρκικές αρχές. Αυτή η κατάσταση ευνοούσε και τους Τούρκους, εφόσον το Ζαγόρι δεν ήταν εστία επαναστάσεων και αναταραχών.

Από τον 17ο αιώνα, καθώς ο πληθυσμός της περιοχής αυξάνεται ραγδαία, και υπό το καθεστώς της αυτονομίας, επιφανείς Ζαγορήτες, ασχολούνται με το εμπόριο. Το Ζαγόρι αποκτά ισχυρούς εμπορικούς δεσμούς με την Κωνσταντινούπολη, τις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες και τη Ρωσία. Το βιοτικό επίπεδο του πληθυσμού ανέβηκε κατακόρυφα, με την ίδρυση σχολείων και βιβλιοθηκών σε κάθε χωριό. Η ευημερία της περιοχής και η πνευματική άνθηση του τόπου συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό και τον 18ο αιώνα, όπου ιδρύθηκαν και σχολειά θηλέων, κατασκευάστηκαν μύλοι για να αλέθουν καλαμπόκι, περίτεχνα κατασκευασμένες βρύσες (κρήνες) και πετρόχτιστα γιοφύρια που είναι διάσπαρτα στην περιοχή. Πρωτοτυπία για την περιοχή αποτελεί και η ακμή μιας μορφής ιατρικής, όπου ο γιατρός έκανε χρήση θεραπευτικών βοτάνων, καθώς η περιοχή του Βίκου είναι πλούσια σε βότανα. Είχε γίνει λόγος και για την ίδρυση εκπαιδευτικού ιδρύματος εφάμιλλου με πανεπιστήμιο από τον Νεόφυτο Δούκα.

Μετά το 1860 ξεκινάει ο σταδιακός οικονομικός και εμπορικός μαρασμός, κυρίως λόγω της Βιομηχανικής Επανάστασης.

Σπίτια από σκαλιστή πέτρα και ξύλο

Σήμερα τα Ζαγοροχώρια διατηρούν αναλλοίωτη την πολιτιστική τους κληρονομιά, σε μια προσπάθεια να συνεχιστούν τα ήθη και έθιμα της περιοχής. Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, η παραδοσιακή μουσική, το φυσικό κάλος, η άγρια ομορφιά των ορεινών όγκων και η πλούσια πανίδα και χλωρίδα της περιοχής αποτελούν τα χαρακτηριστικά αυτά που την κάνουν να ξεχωρίζει.

Στην περιοχή του Ζαγορίου αναπτύχθηκε μια ιδιόμορφη αρχιτεκτονική, που βασίζεται στην αφθονία της πέτρας και του ξύλου. Η αρχιτεκτονική του Ζαγορίου είναι ένα ωραίο παράδειγμα μίμησης της φύσης από τον άνθρωπο. Οι Ζαγορίσιοι από παλιά, είχαν να αντιμετωπίσουν τη σκληρότητα του κλίματος και του χώρου. Ένας συνεχής αγώνας χαρακτήριζε τις σχέσεις ανθρώπου και χώρου. Τα σπίτια λοιπόν είναι δεμένα πολύ με το τοπίο, την ψυχοσύνθεση και τον τρόπο ζωής των κατοίκων της περιοχής.

Το Ζαγορίσιο σπίτι έχει αμυντικό χαρακτήρα για τις δυσμενείς καιρικές συνθήκες και τις επιδρομές – ληστείες. Είναι κυρίως διώροφο ή τριώροφο, με σχήμα απλό χωρίς ιδιαίτερη διακόσμηση στις εξωτερικές επιφάνειες. Οι πέτρινες πλάκες της στέγης έχουν την ίδια υφή και χρώμα με αυτές της τοιχοποιίας.

Κέντρο η πλατεία των χωριών

Όλα τα χωριά της περιοχής του Ζαγορίου είναι μονοκεντρικά. Το μεσοχώρι (πλατεία) του χωριού είναι το κέντρο, φύσει και θέσει, του χωριού. Είναι το όριο που διαχωρίζει το χωριό σε πάνω και κάτω μαχαλά. Εκεί κοντά βρίσκεται συνήθως η κεντρική εκκλησία του χωριού, τα καφενεία και το σχολείο του χωριού. Εκεί οδηγούν όλα τα σοκάκια, όλα τα πετρόκτιστα καλντερίμια.

Σε κάθε μεσοχώρι υπάρχει και ένας πλάτανος, κανόνας για κάθε Ζαγοροχώρι. Κάθε καλοκαίρι, κάτω από το δροσερό του ίσκιο πραγματοποιούνται όλες οι πολιτιστικές εκδηλώσεις με αποκορύφωμα το πανηγύρι του χωριού.

Το δύσβατο της περιοχής σε συνδυασμό με τα πολλά ποτάμια και ρέματα, ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες, επέβαλαν την κατασκευή γεφυριών. Η χρυσή εποχή του Ζαγορίου επέτρεψε σε πλούσιες οικογένειες να χρηματοδοτήσουν ακριβά και μερικές φορές ανεπιτυχή εγχειρήματα σύνδεσης των χωριών. Σήμερα, περί τα 60 γεφύρια σώζονται σε πάρα πολύ κατάσταση ενώ υπάρχουν μαρτυρίες για άλλα εκατό που έχουν καταστραφεί.

Μοναστήρια και εκκλησίες

Τα μοναστήρια και οι εκκλησίες στο Ζαγόρι ακολουθούν την δική τους αρχιτεκτονική και είναι κτισμένα με υλικά του τόπου, δηλαδή πέτρα και ξύλο. Τα κτίσματα αυτά μας πηγαίνουν πολύ πίσω στο παρελθόν, αφού χρονολογικά είναι παλαιότερα από τα κοινά σπίτια ή αρχοντικά που συναντάμε στα χωριά. Χαρακτηριστικό κοινό γνώρισμα των ναών είναι το μεγάλο εξωτερικό υπόστεγο με καμάρες, που αποτελούσε ένα είδος προθαλάμου που προστάτευε τους πιστούς από τα καιρικά φαινόμενα του χειμώνα. Σε πολλές εκκλησίες μοναστηριών η πόρτα είναι πολύ χαμηλή, κατασκευή που συναντάμε συχνά στην περιοχή, προκειμένου να αποτρέπονται οι βέβηλοι κατακτητές από το να μπαίνουν στον ιερό χώρο καβάλα στο άλογο τους, όπως το συνήθιζαν.

Το Πάπιγκο είναι ίσως το πιο ανεπτυγμένο τουριστικά χωριό των Ζαγοριών και βρίσκεται σε ένα άγριας ομορφιάς φυσικό τοπίο.

Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου

Το 1973 ιδρύθηκε ο Εθνικός Δρυμός Βίκου – Αώου με σκοπό την προστασία της πλούσιας άγριας φύσης που απλώνεται από το φαράγγι του Βίκου μέχρι τη χαράδρα του κυρίως ποταμού Αώου και την ενδιάμεση ορεινή περιοχή του βουνού Τύμφη.

Μέσα στα όρια του δρυμού υπάρχουν ορισμένα από τα κυριότερα χωριά του Ζαγορίου με πλούσια ιστορία και πολιτιστική παράδοση. Αυτά είναι το Μονοδένδρι, ο Βίκος και τα Μεγάλο και Μικρό Πάπιγγο. Περιμετρικά του Δρυμού υπάρχουν άλλα έξι χωριά του Ζαγορίου, η Αρίστη, το Άγιος Μηνάς, η Βίτσα, το Καπέσοβο, το Βραδέτο και το Βρυσοχώρι, και εκτός Ζαγορίου η Κόνιτσα, η Καλλιθέα και η Κλειδωνιά.

Ο Δρυμός χαρακτηρίζεται από τους πιο εντυπωσιακούς γεωλογικούς σχηματισμούς που συναντάει κανείς στην Ελλάδα, με πέντε σπηλαιοβάραθρα, κάθετα τα περισσότερα, με μεγαλύτερο και δεύτερο στον κόσμο το βάραθρο της Προβατίνας (με βάθος 407 μέτρα).

Η πλούσια πανίδα του Δρυμού περιλαμβάνει έως σήμερα δέκα είδη αμφιβίων. Εικοσιένα είδη ερπετών, εκατόν τριάντα είδη πουλιών και εικοσιτέσσερα είδη θηλαστικών, με σημαντικότερο την αρκούδα (Ursus Arctos), το αγριογούρουνο (Sus Scrofa), το ζαρκάδι (Apreolus Capreolus), το λύκο (Canis Lupus), το αγριόγιδο (Rupicarpa Balanika) και τη βίδρα (Lutra Lutra).

Όσο σημαντική είναι η προσφορά του Δρυμού στη πανίδα άλλο τόσο είναι και στη χλωρίδα. Με τον ερχομό της άνοιξης τα δάση, τα ρέματα, τα αλπικά λιβάδια και τα βράχια γεμίζουν με αγριολούλουδα, όμορφα αρώματα και όμορφα χρώματα. Στον Δρυμό έχουν αριθμηθεί πάνω από 1.700 είδη και υποείδη φυτικών ειδών. Μεταξύ αυτών βρίσκονται και πέντε ενδημικά είδη (που δηλαδή δεν υπάρχουν πουθενά αλλού στον κόσμο), 19 ενδημικά είδη της Ελλάδας καθώς και μεγάλος είναι ο αριθμός των φυτών που είναι σπάνια, προστατευόμενα ή έχουν ιδιαίτερη επιστημονική σημασία.

Επίσης, υπάρχουν τρία φαράγγια: του Βίκου μήκους δώδεκα χιλιομέτρων που σε μερικά σημεία το κάθετο ύψος του φτάνει τα 900 μέτρα τοποθετώντας το στα βαθύτερα του κόσμου, το φαράγγι του Βικάκι και η χαράδρα του Αώου, που βρίσκεται μεταξύ των βουνών Τραπεζίτσα και Γκαμήλα, μήκους δέκα χιλιομέτρων.

Το βάραθρο της Προβατίνας, με βάθος 407 μέτρα, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο στον
κόσμο.

Δραστηριότητες για κάθε γούστο

Το Κεντρικό Ζαγόρι προσφέρεται για πολλές δραστηριότητες για όλα τα γούστα και απαιτήσεις. Μοναδικά μονοπάτια για περίπατο, ορειβασία, λαογραφικά μουσεία, μοναστήρια και εκκλησιές ζαγορίσιας αρχιτεκτονικής, κανόε καγιάκ, ράφτινγκ και άλλα.

Σκι στη Βασιλίτσα...

Ενδεικτικά μπορείτε να κάνετε τα εξής:

• Επίσκεψη στα χωριά του κεντρικού Ζαγορίου, Βίτσα, Μονοδένδρι. Εκεί θα συναντήσετε το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, στην αρχή του Φαραγγιού του Βίκου. Από κει ξεκινά και ένα μονοπάτι που διασχίζει το φαράγγι έως το χωριό Βίκος ή και για το χωριό Κήπους. Απαραίτητη η επίσκεψη σας στην περιοχή Οξιά, στο ψηλότερο σημείο του φαραγγιού 1200 μέτρα.

• Δίλοφο -Κουκούλι - Κήποι. Εκεί θα συναντήσετε μερικά από τα πιο ονομαστά γεφύρια, του Κόκκορη, το Καλογερικό, του Κοντοδήμου. Οι Κήποι είναι ένα χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά. Στους Κήπους μπορείτε να επισκεφθείτε το λαογραφικό μουσείο του Αγάπιου Τόλη.

• Επίσκεψη στα χωριά του Δυτικού Ζαγορίου, Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο, Αρίστη και Βίκος. Στο χωριό Βίκος είναι η άλλη άκρη του φαραγγιού. Στο Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο η μαγεία της Γκαμήλας θα σας συνεπάρει καθώς θα απλώνεται επιβλητικά πάνω από τα κεφάλια σας. Για τους πιο τολμηρούς ανάβαση στη Δρακόλιμνη, μια διαδρομή περίπου 4 ωρών σε ένα σχετικά δύσκολο μονοπάτι!

Στην περιοχή μπορείτε να ασχοληθείτε όλες τις εποχές με δραστηριότητες περιπέτειας, όπως:

• Αναρρίχηση στα βουνά της Τύμφης

• Σκοποβολή στους Ασπραγγέλους

• Ράφτινγκ στα ποτάμια Βοϊδομάτης και Αώος

• Σκι στη Βασιλίτσα

• Ποδήλατο βουνού στα παλιά μονοπάτια που συνδέουν τα χωριά μεταξύ τους

• Διάσχιση της χαράδρας του Βίκου

• Ιππασία κ.α.

...και ράφτινγκ στον Βοϊδομάτη.

Αξιοθέατα

• Μονή Σπηλιώτισσας. Κατηφορίζοντας από την Αρίστη στο δρόμο για το Πάπιγγο 500 μ πριν από τη γέφυρα του Βοιδομάτη ξεκινάει αριστερά μονοπάτι για την Μονή Σπηλιώτισσας.

• Κολυμπήθρες στο Πάπιγγο. Στον δρόμο από το μεγάλο προς το Μικρό Πάπιγγο σχεδόν δίπλα στον δρόμο βρίσκονται οι κολυμπήθρες. Είναι φυσικοί σχηματισμοί που λάξευσε το νερό και έχουν γίνει κοιλώματα τα οποία το καλοκαίρι χρησιμοποιούνται σαν πισίνες

• Το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στο Μονοδένδρι. Κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού!

• Το γεφύρι του Πλακίδα ή Καλογαιρικό στους Κήπους. Ίσως το πιο όμορφο πέτρινο γεφύρι στην Ελλάδα!

• Σκάλα του Βραδέτου. Το πιο εντυπωσιακό καλντερίμι στην Ήπειρο. Η σκάλα του Βραδέτου ήταν ο μοναδικός δρόμος επικοινωνίας του χωριού με τον έξω κόσμο μέχρι το 1974.

Το Ζαγόρι, και ειδικότερα το Κεντρικό Ζαγόρι, αποτελεί έναν ιδιαίτερο τουριστικό προορισμό, αναγνωρισμένο τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, όχι μόνο για τη μοναδική στο είδος της Χαράδρα του Βίκου (η πιο βαθιά για τόσο στενό άνοιγμα χαράδρα στον κόσμο - Βιβλίο Γκίνες) αλλά και για την ανεπανάληπτη αρχιτεκτονική των οικισμών του, τα πολυάριθμα τοξωτά γεφύρια του και την πλούσια γενικά πολιτιστική του παράδοση.

Τεύχος 1 (για Ρωσία)

Μοναδικό μουσείο για το σύγχρονο κόσμημα στην Ελλάδα

Περιοδική έκθεση εμπνευσμένη από το «Αττικό Τοπίο»

Το Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη είναι το μοναδικό Μουσείο για το σύγχρονο κόσμημα στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1993 και άνοιξε στο κοινό τον Δεκέμβριο του 1994, ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός πολιτιστικού χαρακτήρα. Το ΜΚΗΛ στεγάζεται στο παλιό εργαστήριο του Ηλία Λαλαούνη, στη νότια κλιτύ της Ακρόπολης. Το κτίριο, μία όμορφη οικία της δεκαετίας του ‘30, ανακαινίσθηκε από τον Βασίλη Γρηγοριάδη σε σχέδια του Γάλλου αρχιτέκτονα Bernard Zehrfuss. Σήμερα το Μουσείο στεγάζει στις μόνιμες συλλογές του περισσότερα από 4000 κοσμήματα και μικρογλυπτά από 50 συλλογές, σχεδιασμένες από τον ιδρυτή του Ηλία Λαλαούνη, μεταξύ του 1940 και 2000.

Κοσμήματα, μικρογλυπτά και έργα διακοσμητικών τεχνών προστίθενται στις μόνιμες συλλογές από το 2001, τόσο από τον ελληνικό, όσο και από άλλους πολιτισμούς, με αποτέλεσμα τα εκθέματα του Μουσείου να εμπλουτίζονται συνεχώς. Περιοδικές εκθέσεις, πολιτιστικά και ερευνητικά προγράμματα και εκπαιδευτικές προτάσεις για παιδιά και νέους, εκδόσεις και προγράμματα ενηλίκων οργανώνονται διαρκώς. Οι πολιτιστικές πρωτοβουλίες του ΜΚΗΛ δίνουν έμφαση σε κοινωνικά προγράμματα για ειδικές ομάδες, όπως εκπαιδευτικές δραστηριότητες για μαθητές και άτομα με ειδικές ανάγκες, καθώς και διαλέξεις και εργαστήρια για ενήλικες, ενώ συχνά επικεντρώνονται σε θέματα διακοσμητικών τεχνών, στην χρυσοχοΐα, στον σχεδιασμό και την πρακτική της κατασκευής του κοσμήματος.

Το ΜΚΗΛ είναι ένας ζωντανός και σύγχρονος οργανισμός με εκθέματα, δραστηριότητες και χώρους για μικρούς και μεγάλους. Ατενίζοντας το μέλλον, το Μουσείο εστιάζει τους στόχους του στην εξέλιξή του σε ένα διεθνές κέντρο προαγωγής της ιστορίας του κοσμήματος, της τέχνης της χρυσοχοΐας, αλλά και των διακοσμητικών και εφαρμοσμένων τεχνών γενικότερα.

Έκθεση για το Αττικό Τοπίο

Τέσσερις σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες ζωγραφίζουν στη φύση και συνομιλούν με objets d’art από τις συλλογές αγριολούλουδα, μικρόκοσμος, γλαυκές του μουσείου κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη

Για τους σκοπούς της έκθεσης αυτής το ΜΚΗΛ παρουσιάζει τις τρεις σημαντικότερες συλλογές Μικρογλυπτών που σχεδίασε ο Ηλίας Λαλαούνης από το 1970 έως το 1975 - πολύτιμα εκθέματα που ανήκουν σήμερα στις Μόνιμες Συλλογές του ΜΚΗΛ και αναγνωρίστηκαν διεθνώς, ήδη από την δεκαετία του ’70, τόσο για την εικαστική όσο και για την τεχνική τους αρτιότητα.

Στα Αγριολούλουδα (1970), συλλογή αφιερωμένη στον φυσιοδίφη Ιωάννη Λαλαούνη, πατέρα του Ηλία (και εμπνευσμένη από τον εικονογραφημένο τόμο της Νίκης Γουλανδρή) τα γνώριμα άνθη της Αττικής γης αποτυπώνονται σε χρυσό και παρουσιάζονται ‘ριζωμένα’ σε βάσεις από ημιπολύτιμα ορυκτά. Δουλεμένα με απόλυτη προσήλωση στη λεπτομέρεια τα έργα του Λαλαούνη μοιάζουν να ξεπηδούν από τις σελίδες βοτανολογικού συγγράμματος, κερδίζοντας τις εντυπώσεις, τόσο στους ακαδημαϊκούς κύκλους όσο και στον κόσμο της τέχνης. Στον τύπο της εποχής, ο χρυσοχόος παραλληλίζεται με τον μυθικό Μίδα, και τα έργα του με τις δημιουργίες-κοσμήματα του –φίλου του-Salvador Dali.

Στον Μικρόκοσμο (1974), τα λεπτεπίλεπτα σώματα των εντόμων γίνονται έργα τέχνης σε ασήμι και ημιπολύτιμες πέτρες. Με τη δεξιοτεχνία του γλύπτη, οι πολύχρωμοι λίθοι σμιλεύονται στο εργαστήρι του χρυσοχόου για να γίνουν θώρακες σκαθαριών ή διάφανα φτερά, χρησιμοποιώντας τεχνικές πρωτοπόρες - και ο Ηλίας Λαλαούνης τιμάται από τους κριτικούς τέχνης με τον ‘τίτλο’ του Έλληνα Faberge’. Η αναφορά στην Αττική γη στη συλλογή αυτή, έμμεση όσο και άμεση: με αφορμή τα μικροσκοπικά πλάσματα που κατοικούν πάνω σε αυτή, ο δημιουργός μας ταξιδεύει στον μύθο, εκεί που το τζιτζίκι και το μυρμήγκι γίνονται πρωταγωνιστές του Αισώπου, και η θνητή Αράχνη καταδικάζεται πάντα να υφαίνει.

Τέλος, στη συλλογή Γλάυκες και Ανθέμια (1975) σχηματοποιημένα άνθη που λειτουργούν ως διακοσμητικά μοτίβα από την αρχαιότητα, συνδυάζουν φύση και τέχνη. Η γλαύκα, αρχαίο σύμβολο της πόλης της Αθήνας και της Θεάς που την προστάτευε, αποκτά για τον Ηλία Λαλαούνη μια χροιά πιο προσωπική. Η μορφή της ταξιδεύει τον ίδιο, που γεννήθηκε στους πρόποδες του Ιερού Βράχου (εκεί που σήμερα το Μουσείο Κοσμήματος φέρει το όνομά του) σε μια άλλη Αθήνα, όπου ακουγόταν ακόμα το σούρουπο, τα καλοκαιρινά βράδια, η φωνή της κουκουβάγιας. Ημιπολύτιμες πέτρες, ανάμεσά τους και ο οψιανός – ένα υλικό Ελληνικό – γίνονται γλυπτά, συνδέουν το παρελθόν με το παρόν, και με τις αναμνήσεις του ίδιου του δημιουργού, άρρηκτα συνδεδεμένες με ένα άλλο Αττικό Τοπίο.

Στην έκθεση αυτή, με κοινό παρονομαστή την Αττική γη, το άγγιγμα του χρυσοχόου Ηλία Λαλαούνη αντιπαραβάλλεται με την προκλητική ματιά του Μανώλη Ζαχαριουδάκη, του Χάρη Λάμπερτ, του Γιώργου Χαδούλη και Μανώλη Χάρου, που ζωγραφίζουν εκ του φυσικού, και φωτογραφίζονται επί το έργο από τον φακό του Γιώργου Βδοκάκη. Χρυσός και χρώμα, αποτυπώνουν το οικείο – και το μετουσιώνουν.

Τέσσερις σύγχρονοι Έλληνες καλλιτέχνες

Η έκθεση Αττικό Τοπίο περιλαμβάνει ποικίλα θέματα του φυσικού περιβάλλοντος της Αττικής και αποτελεί μία συνύπαρξη των καλών τεχνών με τις εφαρμοσμένες. Τέσσερις καλλιτέχνες βγαίνουν και ζωγραφίζουν για πρώτη φορά στη φύση. Πειραματίζονται πάνω σ’ αυτό που βλέπουμε και τον τρόπο που το βλέπουμε. Ζωγραφίζουν εξ’ επαφής και αναζητούν τους παράγοντες που στοιχειοθετούν το ωραίο. Με λίγα λόγια εξετάζουν τον τρόπο που βλέπει το μάτι. Οι εικαστικοί που συμμετέχουν είναι ο Μανώλης Ζαχαριουδάκης, ο Χάρης Λάμπερτ, ο Γιώργος Χαδούλης ο Μανώλης Χάρος ενώ η φωτογραφική αποτύπωση αυτού του οδοιπορικού ανήκει στον Γιώργο Βδοκάκη.

Η θεματολογία τους περιορίζεται στις σκηνές της υπαίθρου. Γεννιέται και αναπτύσσεται κάτω από αίθριους ουρανούς, μεσογειακούς ήλιους, και καταπράσινα λιβάδια. Ακρόπολη, Ανάβυσσο, Βραυρώνα, Σούνιο, Καπανδρίτι, Κουβαράς, Σαλαμίνα είναι κάποιες από τις περιπλανήσεις τους στην Αττική γη. Λάδια, σχέδια, ακουαρέλες και φωτογραφίες προσπαθούν να αποδώσουν το σήμερα με τις εικαστικές τάσεις της εποχής μας συνδυάζοντας τον λυρισμό με μια νέα αντίληψη χρωμάτων.

Δίχως να βουλιάζουν στη βαριά ατμόσφαιρα των νατουραλιστών, χρησιμοποιούν την παλέτα τους για να εκφράσουν το συναίσθημα, το πάθος και την ένταση. Τα στοιχεία της φύσης, το τοπίο γενικότερα είναι χώροι που προσεγγίζουν σχεδιαστικά αλλά δεν αντιγράφουν. Η ζωγραφική τους έχει τη σημασία του πειράματος για την επαλήθευση γενικότερων νόμων. Είναι συγχρόνως πεδίο μαθητείας και άσκησης. Φανερώνει έναν αγώνα για την κατάκτηση της αλήθειας, της γνώσης στον τομέα της ζωγραφικής. Τα σχέδια τους είναι εργαλεία ανίχνευσης και γνώσης της ουσίας, της ψυχής αυτού του κόσμου.

Εμφανείς είναι οι έμμεσοι απόηχοι από τα ευρωπαϊκά κινήματα του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ου αιώνα. Στην αρχή αποτύπωναν φωτογραφικά και με ρομαντική διάθεση το Αττικό τοπίο έχοντας ιδιαίτερη προτίμηση στην αρχαιότητα ενώ αργότερα με την έλευση του μοντερνισμού, οι καλλιτέχνες επιλέγουν μια πιο ελεύθερη πινελιά και δημιουργούν τοπία με αφηγηματικές ενίοτε τάσεις, απαλλαγμένα από τους κανόνες της φωτογραφικής αποτύπωσης και του ρεαλισμού.

Ο Μανώλης Χάρος επηρεάζεται από την αρχαιότητα, ιχνηλατεί την ιστορία που κρύβεται πίσω από έναν τοίχο ή μια κολώνα, αποκρυπτογραφεί το χθες μέσα από ένα δένδρο.

Οι εικόνες του ξεπερνούν τη νατουραλιστική αποτύπωση της σιωπής και μεταφέρουν την μεταφυσική ατμόσφαιρα του Bőcklin. Δεν αποτελούν αυτοτελείς συνθέσεις. Μπορεί να αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου έργου. Η γοητεία της ζωγραφικής του στηρίζεται στην ασάφειά της. Εξάλλου τίποτα το πολύ σαφές και εκλογικεύσιμο δεν είναι δυνατόν να μας γοητεύσει. Η γοητεία είναι κάτι σαν μουσική, είναι μια αιώρηση ανάμεσα στο είναι και στο μη είναι.

Ο Μανώλης Ζαχαριουδάκης με αφαιρετική διάθεση δημιουργεί από μελάνι και κάρβουνο ένα patch της Αττικής γης, πολλαπλά μικρά τοπία στην ίδια εικόνα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η ουσία μιας γραμμής είναι αφαίρεση• εξάλλου πόσες φορές μεγάλοι καλλιτέχνες δεν τόνισαν το γεγονός ότι δεν υπάρχουν γραμμές στη φύση, πως το περίγραμμα ενός αντικειμένου είναι ένα σχήμα καθαρά νοητικό, πως η γραμμή που οριοθετεί ένα πράγμα δεν υπάρχει πουθενά, πως έχουμε να κάνουμε με ένα νεφέλωμα παρά με ένα ευδιάκριτο σχήμα.

Ο Γιώργος Χαδούλης με κοφτές νευρικές πινελιές και με εκούσια απουσία του περιγράμματος των σχημάτων, περίπου αρχέγονα, αποδίδει την φωτεινή εντύπωση της στιγμής αλλά και τις σπάνιες ατμοσφαιρικές όψεις που σχηματίζονται όταν πέφτει καταχνιά στην θάλασσα και τις πλαγιές. Λούζει τα έργα του με το Αττικό φως το οποίο αποτελεί και δομικό στοιχείο της παράστασης, «ζυμωμένο» με τα χρώματα και την υλική τους σύσταση. Ζωγραφίζει τη δροσιά της αυγής, τη ψύχρα και την υγρασία της νύχτας. Ζωγραφίζει τις κλιματολογικές συνθήκες περισσότερο παρά τις γεωγραφικές.

Ο Χάρης Λάμπερτ ακολουθώντας το γνώριμο ύφος της pop art και με την τεχνική μιας πιο ελεύθερης πινελιάς και φωτεινότερα χρώματα αντιμετωπίζει το τοπίο σαν μια αυτοτελή σύνθεση. Επηρεασμένος από τις αρχές της πρώιμης Αναγέννησης ξαναδίνει νόμους όπως οι Ιταλοί καλλιτέχνες, γιατί πιστεύει ότι το έργο τέχνης αποτελεί έκφραση των αιώνιων αρμονιών της φύσης και γι’ αυτό δεν μπορεί να αφεθεί στην τύχη. Ανακεφαλαιώνει την εξέλιξη των θεωριών περί αναλογίας, αρμονίας και γεωμετρικών κανόνων και αποτυπώνει την ψυχή του τοπίου, ενώ ο Γιώργος Βδοκάκης μέσα από τον φωτογραφικό του φακό και τοvideo, προτείνει τη δική του εκδοχή ξεκινώντας την καταγραφή από επαναλαμβανόμενα γενικά πλάνα, και – προχωρώντας και αποτυπώνοντας μεγεθυσμένες λεπτομέρειες του Αττικού τοπίου και των καλλιτεχνών ¬– καταλήγει στη λήψη του υπόλοιπου «σκηνικού» περίγυρου. Οι φωτογραφίες του εξιστορούν κινηματογραφικά, καρέ-καρέ και με τρόπο αφηγηματικό τις στιγμές αυτού του εικαστικού οδοιπορικού.

Τοπία με τάσεις ρεαλιστικές, αφαιρετικές, ιμπρεσσιονιστικές κυριαρχούν στην ζωγραφική και των τεσσάρων καλλιτεχνών και συνυπάρχουν διαλεκτικά με μνήμες και οπτικά βιώματα από την αττική ατμόσφαιρα που μετουσιώνει τα αντικείμενα και τις επιδράσεις του φωτός στον τόπο μας. Παγιδεύουν αυτή τη βαθύτερη ζωή που κρύβεται αλλά και υπάρχει πίσω από την πραγματικότητα, ακριβώς εκεί που αρχίζει η ποίηση.

Κάποιοι αποφεύγουν τους ουδέτερους τόνους, τα μαύρα, και τα γκρι που αφαιρούν από τα αντικείμενα τη φωτεινότητα τους. Άλλοι πάλι το επιδιώκουν. Το τελικό αποτέλεσμα διακρίνεται για την πηγαιότητα και την γνησιότητα των αναζητήσεων τους, την ειλικρίνεια και τον πλούτο της εκφραστικής τους γλώσσας, την ποιότητα και την αλήθεια των διατυπώσεων τους. Η ζωγραφική τους γραφή είναι έντιμη, χωρίς τεχνάσματα, με ψυχική γενναιοδωρία προς τον θεατή.

Τεύχος 1 (για Ρωσία)