Αν όχι η μόνη, μία από τους ελάχιστους επαγγελματίες γλυπτογράφους

Η Μαρία Αποστολοπούλου είναι, αν όχι η μόνη, μία από τους ελάχιστους επαγγελματίες γλυπτογράφους στην Ελλάδα με μακρά πορεία και αναγνώριση στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό. Όπως η ίδια περιγράφει την τέχνη της, πρόκειται για τη διαδικασία κατά την οποία ο καλλιτέχνης λαξεύει με διαμάντι τον πολύτιμο λίθο προς το εσωτερικό του, δημιουργώντας μία εγχάρακτη παράσταση στην επιφάνεια του ορυκτού. Κατά λέξη εξηγεί:
«Η Σφραγιδογλυφία είναι μία από τις αρχαιότερες μορφές τέχνης και το έργο της ονομάζεται Σφραγιδόλιθος. Στο παρελθόν κάθε άνθρωπος κατείχε τον προσωπικό του σφραγιδόλιθο για να σφραγίζει και να ταυτοποιεί τα προσωπικά του αντικείμενα. Όταν στον 19ο αιώνα χάθηκε η χρηστική αξία του σφραγιδόλιθου, τότε εμφανίστηκε ο όρος Γλυπτογραφία για ν΄ αντικαταστήσει αυτόν της Σφραγιδογλυφίας, Σήμερα ο σφραγιδόλιθος έχει αναχθεί αποκλειστικά σε έργο τέχνης, με την χρηστική του αξία να έχει πια αφαιρεθεί. Η αξία που έχει ένας εγχάρακτος λίθος είναι πλέον αποκλειστικά καλλιτεχνική και αποτελεί τμήμα της κοσμηματοποιίας. Η τεχνική παραμένει ίδια και απαράλλαχτη και στις μέρες μας δουλεύουμε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως και στην αρχαιότητα.»

Η οργανική σχέση της γλυπτογραφίας με το κόσμημα έγκειται στο ότι το δεύτερο προστατεύει το σφραγιδόλιθο απ’ το να χαθεί καθιστώντας τον φορέσιμο. Η τέχνη αυτή ωστόσο είναι κάτι πολύ παραπάνω από την απλή εγχάραξη πάνω σε πέτρα. Είναι η δημιουργία συμβόλων, η χάραξη της ιστορίας και η ποίηση της ομορφιάς. Ένας γλυπτογράφος σήμερα ουσιαστικά αγωνίζεται για τη διάσωση του Κάλλους ως συνώνυμο της συμμετρίας και της αρμονίας, της αποδοχής του διαφορετικού, της επαφής με τη φύση. Και αυτό, κατά την καλλιτέχνιδα, είναι μία πράξη βαθιά επαναστατική σε έναν κόσμο που τείνει προς το χάος.

Η Μαρία Αποστολοπούλου δηλώνει ότι αντλεί έμπνευση από τη μυθολογία, την τέχνη, τη φιλοσοφία, την ίδια τη ζωή και αξιολογεί την τέχνη της ως ένα μέσο προσωπικής κάθαρσης, αλλά και δίαυλο επικοινωνίας με το κοινό της. Μέσα από τη χάραξη των λίθων, καλλιεργεί ικανότητες όπως η συγκέντρωση, η αταραξία και η υπομονή ώστε τα χέρια να κινούνται αργά και προσεκτικά, καθώς δεν υπάρχει περιθώριο λάθους. Αποτυπώνοντας τις ιστορίες και τα σύμβολά της στις μικρές επιφάνειες, τιθασεύει παράλληλα την όποια πιθανή ανάγκη της για εύκολο εντυπωσιασμό, αφού η καλλιτεχνική εργασία με τα υψηλής σκληρότητας ορυκτά θεωρείται από τις δυσκολότερες στην ιστορία της τέχνης. Πρόκειται όμως για δημιουργίες που μόλις κανείς τις ανακαλύψει, αντιλαμβάνεται πόσο πράγματι τις είχε ανάγκη. Να στέκονται και να υπενθυμίζουν πως ο συμβολισμός, η αφθαρσία, η μοναδικότητα και η ομορφιά είναι έννοιες ιερές και αρχαίες, στων οποίων τη διαφύλαξη στην ανθρώπινη μνήμη αφιερώνονται άνθρωποι σπάνιοι, σαν τη Μαρία.

Τα κοσμήματα της Μαρίας συμμετέχουν αυτή τη περίοδο στην έκθεση “Ντύνοντας τις Επαναστάσεις” στο Μουσείο κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη ως και τις 20 Οκτώβρη 2023, ενώ στο Βρετανικό μουσείο θα φιλοξενείται στο Grenville Room η αποκλειστική συλλογή που σχεδίασε για την έκθεση “Luxury from Persia to Greece” ως τις 15 Αυγούστου 2023